Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CARITAS-1

Gramatyka
  • Formycaritas, charitas, karitas,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -atis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. propr. magnum pretium.
  • II. transl.
    • 1. amor, affectus, quo Christiani Deum et proximos diligere debent (cf. vocis definitionem ap.
      • α. + in visceribus caritatis imo pectore
      • β.
      • α.
      • β.
    • 2. i. fere q. misericoridia, miseratio
    • 3. amor
  • III.
    • 1. hominis a peccato liberi habitus
    • 2. desiderium, cupido

Pełne hasło

1. CARITAS s. CHARITAS s. KARITAS, -atis f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • Ha.
  • N.
I. propr. wysoka cena, drożyzna; magnum pretium.
N. glossam Pol.
GLcerv p. 496 : c-s ... «drogość, drożyzna, głod».
N. in imagine
temporis :
DŁUG. Hist. I p. 193 : temporis, cuius apud eum erat magna c-as et aestimatio.
II. transl.
1. miłość (jako cnota chrześcijańska), przywiązanie, oddanie; amor, affectus, quo Christiani Deum et proximos diligere debent (cf. vocis definitionem ap.
MARTIN. OP. Marg. fol. 13a : praecepta ch-is duo sunt: scilicet amor Dei et amor proximi.
STOB. Intr. fol. C 7a : ex ch-e, que et nos facit amicos Dei et opera nostra ipsi grata).
N. hoc sensu vocis etymon explicari ap.
GŁOG. Don. fol. 3b : dicitur enim ch-as quasi chara unitas, quia homo per ch-em fit unum cum Deo.
N. glossas Pol.
RFil XXV p. 152 (a. 1450) : dileccio c-is «lascawe mylowanye».
GLcerv p. 496 : ch-s... «miłość, łaska».
Syn.
amor ( CodEp I 1, p. 96, a. 1438) , devotio ( PrzKr p. 14, a. 1395 ; StPPP VII p. 538, a. 1494).
Constr.
a. abs. b. sq. gen. obiectivo.
N.
Divinae (verae) dilectionis miłość Boga; i. q. Dei ( JAC. PAR. II p. 272 ; NIC. BŁ. Serm. I p. 33 ) ;. c. sq. erga. d. sq. inter.
N. iuncturas abundantes
caritatis affectus ( KodMp I p. 109, a. 1277) , amor ( Lites II p. 446, a. 1410 et saepius), ardor ( AKapSąd II p. 240, a. 1464) , dilectio ( RFil XXV p. 152, cf. supra 25 ), fervor ( Lites II p. 383, a. 1359) , zelus ( PrzKr p. 14 , a. 1395).
Appellationis loco usurpatur
caritas vestra ( ArPrawn I p. 253, a. 1440 et saepius), regia ( CodEp III p. 336, a. 1485, item vestre serenitatis: CodVit p. 130, a. 1406) , vestrae caritatis dilectio ( UrkBBr p. 237, a. 1287).
N. sensu collectivo
PommUrk III p. 100 (a. 1290) : nouerit igitur k-as singulorum, quod etc.
N. locut.
α. in visceribus caritatis w głębi serca; imo pectore
CodEp III p. 113 (a. 1461) : vicecancellario regni dignissimo in visceribus c-is.
Tom. V p. 281 (a. 1520) : te... de fide Christiana optime ... meritum, in visceribus c-is gereremus (cf. Vlg. Phil. 1,8 ).
β. formulam in epistularum inscriptione usitatam salutem et (perfectam in Christo amoris) caritatem ( Lites II p. 203, a. 1413 ; ArPrawn I p. 15, a. 1400), item salutem cum sincera (in Domino) caritate ( Lites I p. 39, a. 1320 ; AKapSąd II p. 60, a. 1425) .
Iuncturae verbales
α. caritatem gerere ( KOMOR. p. 176 ) , habere inter se ( AKapSąd III p. 371, a. 1480, cf. Vlg. Ioan. 15,13), nutrire ( Lites II p. 99, a. 1413).
Simili sensu
caritate alicuius affici ( DŁUG. Hist. II p. 313 ) , duci ( BRUNO Qfr p. 388 et saepius), fungi ( DŁUG. Hist. V p. 209 ) , in caritate aliquem prosequi ( AKap p. 143, a. 1556) , in caritate manere ( ZabDziej II p. 203, a. 1484) , constitui ( MARTIN. OP. Chr. p. 395 ) .
Opp.
caritatem exstinguere ( ArPrawn I p. 21, a. fere 1400).
β. caritatem apud aliquem contrahere ( DŁUG. Op. p. 554 ).
2. miłosierdzie, litość; i. fere q. misericoridia, miseratio
KodPol I p. 72 (a. 1254) : abbas et conventus ... ad ipsorum accedentibus domum omnia c-is subsidia et humanitatis solacia erogent.
KodMp II p. 124 (a. 1264) : locum.. incolis ... viduatum, de quibus beneficia k-is omnibus aduenientibus solebant habundare et ilariter administrari.
ARect I p. 71 (a. 1474) : reus reuocet ad c-em actorem verbis deprecatorijs et humilibus.
3. sensu latiore: miłość; amor
ArHist V p. 124 (a. 1455) : ipsam in affecione et c-e maritali assumendo.
DŁUG. Hist. I p. 225 : patriae... ch-e flagrabat.
Ib. p. 332 : ne ch-s futurae sponsae illum ... efficeret languidum et remissum.
III. singularia
1. stan łaski; hominis a peccato liberi habitus
JAC. PAR. Tract. fol. D 4a : requiritur ... ut uterque istoruin sit in ch-e (cf. supra unus pro alio potest satisfacere pro peccato, in quantum satisfactio est solutio precij pro reatu peccato debito).
2. chęć, żądza; desiderium, cupido
DŁUG. Hist. I p. 386 : omnes ... nodos natura et ch-s revisendi patriam ... expugnavit.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)