Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CANONICE

Gramatyka
  • Formycanonice
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. iuris canonici sanctione, prout ius canonicum praecipit
    • 2. legitime, iure
  • II. transl.+ canonice et iuste recte recte, merito

Pełne hasło

CANONICE adv.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • A.
  • H.
  • Ha.
I. propr.
1. zgodnie z prawem kanonicznym; iuris canonici sanctione, prout ius canonicum praecipit
KodMp I p. 8 (a. 1192) : quecumque dona... monasterium in nostro episcopatu ... iuste et c-e possidet.
KodWp II p. 19 (a. 1289) : dicte ecclesie rectoris, qui fuerit c-e institutus.
Ita saepissime.
2. legalnie, zgodnie z prawem; legitime, iure
PommUrk III p. 270 (a. 1296) : conseruari debet a posteris ratum quicquid a progenitoribus dinoscitur c-e ordinatum.
ChrClar p. 474 : Alberto regi successit frater eius Alexander Litphanie dux rite electus et c-e ab omnibus.
II. transl. (vox in iunctura canonice et iuste usurpata saepius in usum latiorem atque ad vim adv. recte proxime accedentem abiisse videtur) słusznie; recte, merito
DŁUG. LibBen III p. 304 : propter quam cathedralem ecclesiam civitas magis quam oppidum c-e meretur vocitari Chełm.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)