Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AUDEO

Gramatyka
  • Formyaudeo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -sus sum
Znaczenia
  • a.
  • b.
  • c.

Pełne hasło

AUDEO, -ere, -sus sum
  • F.
  • Th.
  • S.
[3. sg. con. impf. audiret:
ArPrawn VIII p. 109 (a. 1411) : quicumque ... Stanczonem ... tueri vel defendere audiret.
Pass.
Tom. VI p. 19 (a.1522) : nostro piscatori nulla gravamina inferantur nec inferri audeantur (ed. audeatur).
[Formae perf. active usurpantur: 1. sg. ind. ausi:
Tom. VI p. 327 (a. 1525) : ego enim ... non ausi attingere.
Ib. VIII p. 346 (a. 1526) : ego eum ... frequentare non ausi.
Ib. X p. 165 (a. 1528) : credere non ausi.
2. sg. con. ausueris:
AGZ VI p. 78 (a. 1462) : aliter facere non ausueris.
3. sg. con. auderit:
ArPrawn X p. 403 (a. 1413) : non auderit ad obiecta respondere.
Formae ausim, ausit, ausint inveniuntur primum ap. DŁUG. deinde saec. XVI saepius.
N. refl.
ARect II p. 121 (a. 1545) : ne ... quis ... ad praelatos maioris ecclesiae ... confugere se audeat (nisi se ad confugere [referendum).]]
odważyć się, ośmielić się (zwł. na coś złego), śmieć; audaciam sumere (praec. aliquid malum faciendi), non vereri, tentare.
N. locut
ausu temerario :
APozn I p. 93 (a. 1443) : quiscumque ... ausu suo temerario a-ret sibi exprobrare.
Constr.
a. sq. inf.
b. sq. acc.
c. sq. in c. acc.
Tom. VIII p. 304 (a. 1526) : qui si ad electionem nostram ordinaretur, minime a-ret in talia facinora.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)