Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AUCTORITATIVE

Gramatyka
  • Formyauctoritative
  • Etymologiaauctoritativus
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • auctoritatis causa, suo iure, iuste

Pełne hasło

AUCTORITATIVE adv. (auctoritativus)
  • Bl.
  • Dc.
  • B.
  • A.
  • N.
z tytułu posiadanej władzy, prawnie, słusznie; auctoritatis causa, suo iure, iuste
JAC. PAR. I p. 159 : est veritas fidei catholicae ... quod papa concilium generale, universalem ecclesiam repraesentans, actu legitime congregatum ... nullatenus a-e potest dissolvere.
SSrSil I p. 348 (a. 1482) : dux in prefatos arbitros a-e consentire rennuit, sed dumtaxat condicionaliter.
KOMOR. p. 194 : a-e iuxta iuris posicionem
N. syn.
JAC. PAR. I p. 297 : ecclesia habet auctoritatem illam modo nobiliori et magis digno, scil. a-e sive potestative.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)