- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- N.
I.
X.
propr. rozpalać się,
płonąć, gorzeć, o lampie:
świecić; fervere, flagrare, uri, de lampade:
lucere.
N. de peccatoribus
poenam inferni subeuntibus
MARTIN. OP. Marg. fol. 70b : nullus debet gaudere de multa societate peccantium, quia non minus a-bit, qui cum multis a-bit.DŁUG. Hist. 1 p. 133 : ad inferna igne inextinguibili a-surus proficiscor.
2.
lśnić, błyszczeć;
fulgere.
II.
transl.
A.
de hominibus: rozpalać się, płonąć (np.miłością, ,
pragnieniem),gorąco pragnąć,z zapałem oddawać się
czemuś; fervere,vehementer
cupere.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
(praec.
amore, desiderio,
item
cura :
ROYZ. I p. 31, v. \4). N. locut. totis ossibus:
BRUNO Qfr . p. 391 : Dei amore totis ossibus j a-sit.c. sq. 'in c. abl.
CIOŁ. Lib. II p. 142 : eon- J cordia ... quam sperabat... et in eius consectatione a-bat.
NIC.BŁ.Serm. I p. 157 : qui apo- j stoli... semper in Dei amore a-ent.
IO. VISL. p. 200, v. 432: a-bat saevo in bello... haec... turba Polonum.Cf. Th. II 486,41 sqq. d. sq. at!. a. sq. super :
IO. VISL. p. 188, v. 102: a-ntem j super ... proelia pubem,f. sq. inf. B. de rebu:
I.
wrzeć, kipieć (o wojnie, bitwie); fervere (de bello, pugna).
2.
palić (o bólu); pungere
(de dolore)
j
FormJ p. 95 : dolor a-sit, tremunt precordia de vestra dilectissima absencia. 3. part. praes. lśniący,!mieniący się, błyszczący; fulgens (v. gr. de gemmis). ARDESĆENTER adv. (ardesco) gorliwie; ardenter,studio,studiose
ŁASKI ŁibBen I p. 332 i (a. 1511) : fideles... a-ius ad eandem ecclesiam confugient.