- F.
- Th.
- Bl. (adn-)
- S.
- A.
*Tom. IV p. 381 (a. 1518) : inducie ... quibus annueri ... perquisimus.part. praes. annuantes:
KodKKr II p. 355 (a. 1411) : votis ... paternaliter annuantes.gerund. annuandum:
ArHist VI p. 56 (a. 1479) : ad annuandum ac consulendum ... dno epo.]
I.
propr.
1.
skinąć (głową, ręką);
nutum dare (praec. capite, manu).
2.
astr. zbliżać
się (o ruchu planet);
accedere, appropinquare (de planetarum motu),
opp.
abnuere :
COPERN. Rv. p. 17 : minus etiam constat, terra-ne illis, an illa terrae a-ant et abnuant.
Ib. p. 325 : motus epicyclii erit ... a-ns semper et abnuens.Cf. ABNUERE.
II.
transl.
1.
przychylać się do czegoś, godzić się, przyzwalać na
coś; consentire, probare,
permittere.
Syn.
consentire (
KsgŁawKr
p. 227, a.
1397
et saepius);concedere (
PP II
p. 184, a.
1454)
.
Opp.
detrectare (
DŁUG. Hist. V
p. 664
).
N.
iur.
przyznać, ustąpić;
parti adversae concedere
KsgPrzem II p. 6 (a. 1445): constituit Plaszconem ... ad agendum contra Pytrzyconem pro vna marca ad a-ndum et acquirendum.
ZabDziej I p. 324 (a. 1562) : si autem a-erit habere agrum suam, tum debet reddere prime ratis duo marcas.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
dat.
(praec. precibus, votis
sim.).
c.
sq.
acc.
CracArt IV p. 68 (a. 1423) : Claus a-uit predictam et in toto contentus extitit.
KodTyn p. 302 (a. 1439) : petitionem huiusmodi ... a-ntes.
*Dogiel IV p. 262 (a. 1529) : rex ... nostras preces ... benigne a-uit.Cf. Th. I 791, 64 sq.
N.
partem
alicuius
*SSrSil VII p. 87 (a. 1452) : pars communitatis ... partem ... consulum foverunt et a-erunt.
d.
sq.
acc.
c.
inf.
e.
sq.
inf.
PP II p. 184 (a. 1454) : quatenus desertationes villarum regalium ... locare et possessionatas efficere nostro regio assensu a-re et concedere dignaremur.
f.
sq.
enuntiate finali.
g.
sq.
ad
vel in (nescio an ex
Pol.
‛zgodzić się na coś’)
KsgŁawKr p. 227 (a. 1393) : Andreas … in resignacionem medii macelli ... a-uit omnimode ac consensit.
CodVit p. 391 (a. 1417) : ad hoc minime voluit votivum a-re condescensum.
DŁUG. Hist. III p. 174 : an ad ea, quae magister Cruciferorum ... expetit, a-ndum ... foret.Ita in schedis nostris 10ies (cf. Th. I 791, 7 sed sensu paulum diverso).
h.
sq.
super:
APozn I p. 314 (a. 1460) : litteram super suam hereditatema-ntem et disponentem ... obligatus est.
N.
ArHist V p. 329 (a. 1412) : ut vocis vestrae ... favorabilter a-amus (certe leg. votis vestris).Nonnumquam, occurrit sensu latiore: polecać, nakazywać, nakłaniać do czegoś; aliquid fieri iubere, mandare, ad aliquid faciendum adducere
KodMaz(K) p. 22 (a. 1067 scriptum asseritur, est vero saec. fortasse XVII): vicarius ... nostram regiam personam repraesentet et irrefragibili voto solus gaudeat, secundum quod, ac si nobis a-ntibus, inmutanter procedatur.
KH V p. 597 (a. 1402) : in quo corporali ... pater ... prout sibi humanitatis devotio a-uit ... officiavit.
AGZ IX p. 101 (a. 1468) : nos ... pacem partibus a-ntes.
2.
aliquid
potwierdzać,
obiecywać; probare,
promittere.
Syn.
acceptare (
*Lites II
p. 395, a.
1390).
N. locut.
oboedientiam suam :
SSrSil VIII p. 180 (a. 1463) : oboedientiam suam (i. e. ei ) nullo modo a-emus.
N.
iur.
AGZ XVIII p. 28 (a. 1469) : ipsum vadium ... ad acta ... in iudicio vestro inscribi, innotari, sibique ... capitaneo a-ndum et notificandum faciatis.
3.
alicui (rei)
sprzyjać, być przychylnym; favere, propensum
esse.
N.
alicui in
aliqua re :
*MPH II p. 64 (Ebbo): testorque Deum ... quod nec domino meo regi Lothario in tam grandi negotio a-rem.
KodWp II p. 5 (a. 1288) : comitis Boguslai ... serviciis fidelibus in his et aliis a-re cupientes.
III.
singulare: 3.
sg.
fut.
II.
annuerit:
KsgPrzem I p. 236 (a. 1436) : tutor puellam debet seruare tamdiu quousque fiat thori viri matura; et cum demum a-erit, eam tradat viro, tunc ... debet ei dare plumas duasetc.: skoro dojdzie do pełnoletności; postquam ad annos nubiles pervenerit.