- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- H.
- N.
[
abl.
sg.
anathema:
KsgGrWp II
p. 63 (a.
1396)
:
pro anatema minus iusta.
gen.
pl.
anathemarum:
KodUJ III
p. 12
(a. 1472)
:
sub anathemarum poenis.]
eccl.
I. (Gr.
ἀνάθημα)
ofiara wotywna; donum Deo
vel sanctis
dicatum.
II.
(Gr.
ἀνάθεμα)
A.
1.
klątwa, uroczyste wyłączenie ze wspólnoty chrześcijańskiej;
a communione et consuetudine Christianorum sollemnis separatio.
Occurrit etiam sensu latiore pro excommunicatione
MARTIN. OP. Marg. fol. 7a : a-a nihil aliud est quam separatio a Deo et ponitur pro excommunicatione.
NIC. BŁ. Tract. fol. 79b : excommunicatio dicitur alio nomine a-a.
N.
formulam
sub a-e i. q. sub poena
anathematis (
UrkOels
p. 2, a.
1149
et saepius). In imagine dicitur de a-is ense (
MPH V
p. 962, a.
1282)
, iaculo (
*CodEp II
p. 214, a.
1428
;
ArPrawn V
p. 79, a.
1433)
, mucrone (
UrkBBresl
p. 112,
a. 1284
et saepius), vinculo ((
KodMaz(K)
p. 111,
a. 1185
;
StPPP III
p. 30, a.
1433-1474).
;
Inde locut.
α. a-e (vel
a-is mucrone, vinculo, sententia) ferire (
KodMp II
p. 37, a.
1227
et saepissime), percutere (
*CodPom I
p. 86, a.
1173).
β. a-is iaculo sauciare (
*CodEp II
p. 214,
a. 1428)
.
γ. a-is ense necare (
MPH V
p. 962,
a. 1282)
. a-is vinculo
subiacere (
*KodMaz(K)
p. 111,
a.1185).
2.
człowiek wyklęty;
homo, in quem anathema latum
est, excommunicatus
(saepissime informula
a-a sit.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
a (Deo).
B.
1.
przekleństwo;
maledictio, exsecratio
KOMOR. p. 373 : fecerunt ... proclamari ... homicidam ... non sine maledictis et a-e tocius plebis.
2.
zaklęcie, uroczyste przyrzeczenie; fides iureiurando data, sollemnis promissio
CodVit p. 727 (a. 1426) : cum iuramento et a-e dare promiserat. Infra rex ... levipendit ... honorem, iuramenta, a-a et promissa ... magni ducis.
N.
iuramenti :
AGZ IX p. 85 (a. 1461) : praepositi ... tenentur ... sub a-e iuramenti ... tres missas ... legere. Infra sint astricti sub iuramento et sub a-e et conscientia.