- F.
- Th.
- S.
- BJ.
I.
propr.
1.
de magnitudine ac spatio: wielki,obszerny, rozległy;
spatiosus, vastus, late patens.
Syn.
diffusus (
Lites I
p. 113, a.
1339)
, distentus (
WAPOW. Chr.
p. 21
).
2.
de numero: liczny, obfity;
copiosus, multus.
N.
α.
anni a-iores
starsze lata; aetas maior
DŁUG. Op. p. 115 : in annos a-iores perveniens.
β.
ad (in) a-ius
coraz bardziej;
magis
KodMp II p. XLIX (a. 1317) : cupientes bona nostri monasterij indesignanter augeri et in a-ius excrescere.
Ib. III p. 11 (a. 1334) : qui sumptus si aliqualiter ad a-ius se extendet.Cf. AMPLE III.
γ.
pro a-iore
(sc.
summa pecuniae)
za wyższą cenę;
maiore pretio
DŁUG. LibBen I p. 499 : villa arendatur pro duobus sexagenis, aliquando pro a-iori.
II.
transl.
A.
de rebus
1.
wielki, silny; magnus,
vehemens (de eis, quae ad
animi motus spectant).
2.
trwały, mocny;
firmus, robustus.
3.
hojny, szczodry; liberalis, largus,
benignus
CodVit p. 468 (a. 1420) : non licuit serenitati vestre (sc. Sigismundo regi ) ipsis (sc. Cruciferis ) tam a-am super terris nostris ferre sentenciam.
4.
wspaniały,
okazały; splendidus,
magnificus.
B.
de hominibus: znaczny, znakomity; insignis, illustris.
N. superl.
titulum procerum
URSIN. fol. 22a : pontifici ... summo scribentes ... eum sanctissimum, beatissimum, a-issimum appellabimus.
GIEŁCZ. p. 1 : patrone a-issime.
C.
rhet.
wzniosły, okazały (o
stylu); sublimis, grandis (de
elocutione).
Syn.
inflatus (
DŁUG. Hist. V
p. 248
).
D.
singulare:
a-ior
gorszy; peior
DŁUG. Hist. II p. 5 : ad ... vilem ... conditionem te marito redacta sum ... ad a-iorem (v. l. peiorem) ... cum prole ex te suscepta redigenda.
E.
w szerokim znaczeniu, szeroko pojęty; latiore significatione
acceptus
GIEŁCZ. p. 68 : relatiuum ampliari ultra suum antecedens ... potest intelligi quantum ad a-am suppositionem, ita scilicet quod relatiuum posset pro aliquo respectu alicuius vel aliquarum temporis differentiarum supponere.
GŁOG. Hisp fol. 13b : dicitur ... ampliatio quasi a-a terminorum suppositio.