- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ. :
- a-tia,
- A.
I.
przypadek,wypadek,szczególnie nieszczęśliwy; id,quod
accidit,casu evenit, casus,praec. casus adversus, infortunium.
Cf.
glossam Pol.
StPPP IX p. 116 (a. 1482) : et si aliquod a-ns alias «przypadek»accideret.
N.
locut.
ex a-nte
przypadkiem;
forte,casu.
Eodem sensu etiam
de per a-ns
DŁUG. LibBen III p. 449 : duos fratres ibidem reliquit, ex quorum germine Almania fratribus praedicatorum de per a-ns populata est.
II.
1.
phil.
t.t. przypadłość,cecha nie koniecznie z istotą jakiejś rzeczy związana;
id, quod cum alicuius rei natura non necessarie coniunctum est
(opp. substantia).
N.
locut.:
per a-ns
nie z na
tury rzeczy, jako cecha
nieistotna; non per
se.
2.
objaw; signum,
symptoma.
3.
okoliczność;
circumstantia.
4.
przynależność, dodatek;
id quod pertinet ad aliquid
ZabDziej I p. 259 (a. 1542) : ager iacet … cum omnibus a-bus, que pertinent ad agrum.
III.
plur.
1.
dochody nadzwyczajne, okolicznościowe; reditus
extraordinarii
*Dogiel V p. 139 (a. 1454) : ille debet ... capere ... a-ia, quae ex hoc proveniunt, duntaxat pro suo et sui ordinis usu ... retinere.
ArHist X p. 329 (a. 1512) : divident ... funeralia vigiliarum et quecunque a-ia.Cf. ACCIDENTALIA II.
2.
a-ia domestica
sprzęty?
suppellectilia?
StPPP XI p. 76 (a. 1490) : importavit omnia a-ia domestica, que erant Leonardi et que abuit.