- F.
 - Th.
 - S.
 - B.
 - A.
 
ZabDziej II p. 469 (a. 1497) : de campis suis et segetibus ... abiebat;3. pl. ind. perf. act. abigerunt ([corr. ex] abegerunt)
Lites II p. 272 (a. 1413) : Cruciferi ... omnia armenta et iumenta, pecora et pecudes abigerunt;3. sg. ind. plp. act. abigerat
Visit. p. 484 (a. 1534) : cuius uxor abigerat sibi octo pecora;part. perf. abigatus, ambigatus
ZabDziej III p. 81 (a. 1490) : peccora cum armento suo abigata et deperdita.
AGZ XIX p. 74 (a. 1489) : si alique parcium parti alteri ... peccudes non in damno abegerit, penam trium marcarum illi parti, cuius peccora sine damno essent ambigata, succumbet].
               I. 
               propr. 
                
               
            
                  1. 
                  odpędzić, spędzić, usunąć;  pellere, expellere,
                        removere.
                  
               
               
                  2. 
                  odpędzać do
                     siebie (w celu kradzieży), zajmować, grabić, uprowadzać;  rapere,
                     vi vel furto adhibito abducere 
                  
               
                     a. 
                      pecora, homines 
                     
                  AGZ XVIII p. 580 a. 1504) : tu ... superinequitans violenter in silvam ... a-isti alias «zayąlesz» scrophas eiusdem Petri ... quas impulisti in domum et curiam tuam.
                     b. 
                      res  
                     
               KADŁUB. p. 84 : Pomoranorum latrunculi Polonie conterminia manu valida insiliunt, flammas iniciunt, predas a-unt,cf.
ib. p. 110 : lamentabiles a-unt manubias.
*SSrSil VII p. 137 (a. 1467) : currus, bombardas et alia bellica instrumenta multa nostra a-it (sc. hostis).
                  3. 
                  zajmować bydło w
                     szkodzie; pecus alicuius in agro suo
                        deprehensum penes se
                     retinere,
                   cf. 
                   ABACTOR II. 
                   
                  
            ArPrawn V p. 160 (saec. XV) : si quis alicuius pecora in frumentis a-rit et per diem et noctem servaverit, die crastina ad curiam castellanie sue ... depellendi habeat facultatem.
Ib. I p. 272 (a. 1553) : pro ... pecoribus cornutis in proprio damno a-tis.
               II. 
               transl. 
               
         
                  1. 
                   a se  
                  pozbyć się czegoś, uwolnić się od czegoś;  se liberare
                     aliqua re 
                  
                  
               Tom. XII p. 283 (a. 1530) : si se bene circa mores curialium erudierit et rudem simplicitatem a se a-rit.
                  2. 
                  iur. 
                   
                  aliquem convictum  
                  dowieść komuś
                     winy;  culpae convincere 
                  
            ArPrawn VII p. 204 (a. 1566) : si plures nobiles de capite unius nobilis accusentur et accusator ... vnum ... quem praecipuum caedis auctorem esse suspicatur, iuramento conuictum a-at, is capitis poenam dabit.