- F.
- Th.
- S.
- Dc.
I.
propr. odrzucić
coś; longe vel procul iacere,a se removere iaciendo
aliquid.
II.
transl. porzucić,
poniechać,usunąć coś lub
kogoś; relinquere, aspernari, removere aliquid
vel aliquem.
Constr.
ad I-II:
a.
c. a, ab.
b.
c. in.
III.
refl. se
a.
rzucić się (na ziemię,do wody);
se proicere (in terram, aquam).
b.
ukryć się, zaszyć; se abdere
Tom. VI p. 184 (a. 1522) : cum vero ad hunc tumultum plurima pars civium sese in obscura loca a-isset.
IV.
iur.
a.
usunąć jakieś prawo,zwyczaj; ius vel consuetudinem abolere
KodMp III p. 40 (a. 1340) : villam Falkow de nomine villarj in nomen et ius ciuitatis transferimus ... a-to ibidem omni iure Polonico.
Ib. p. 284 (a. 1375) : a-mus et remouemus omnes consuetudines Polonicas, angarias et preangarias.
b.
odpierać
(zarzuty); obiecta negare
AGZ XV p. 110 (a. 1471) : et hiis testimoniis predictam faciem a filio meo a-o alias «odpyeram».
c.
zaprzeczać,
negować (czyimś pretensjom); ea, quae aliquis
petit,negare
APozn I p. 179 (a. 1452) : summisit se presenti scripto hec ipsis in quovis iure non a-re et contra eos fieri.
V.
o pieniądzu, który wyszedł z użycia; de nummis qui in usu esse
desierunt
KADŁUB. p. 159 : eam vero ... exauctoratam esse monetam et iam pridem a-tam,cf. ABIECTIO VI.