- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
- N.
I.
zdobycie, opanowanie,pokonanie; occupatio (v.
gr. castri, civitatis).
N. locut.
expugnatione afficere (
MIECH. Chr.
p. 68
).
Occ.
infidelium :
Lites I p. 143 (a. 1339) : pro e-e infidelium et inimicorum fidei Christiane, videlicet Pruthenorum.Cf. Th. V 2, 1806,58- 61.
II.
napaść, zaczepki; impetus, actus lacessendi
KodMp IV p. 415 (a. 1443) : Basiliense concilium generale, quod tantis e-bus agitatur, defensare coneris.
Tom. VI p. 68 (a. 1522) : ipse Rudniczki, cujus maiestas vestra e-es apprime novit, ad instantiam procuratoris fiscalis in car cerem sepenumero conijciebatur.
III.
confunditurc. voce expurgationis
AGZ XIX p. 298 (a. 1481) : protestor tibi ministerialis ... et des sibi terminum Guntero ... ad exaudiendam e-em meam.Cf. EXPUGNO V.