- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
- N.
- K.
I.
nie mający w czymś udziału, pozbawiony czegoś, wolny od czegoś; qui sine aliqua re est, vacuus, liber.
Glossae
Pol.
RFil XXIII p. 314 (saec. XV med.) : e-s, «stradny, biedny».
Ib. p. 279 (saec. XV med.) : e-s «stradzącza».
α.
famae
i. q. infamis
ARect I p. 295 (a. 1491) : deceptorem ipsum appellando, frauditoremacfame ε-εm.
β.
paris
i. q. incomparabilis
CantMAe I , nr 38, v. 1 b (saec. XV in.) : Deipara ... Mater et eximia, Virgo e-s paris.
γ. rationis i. q. amens, delirus (
StPPP VIII
p. 258, a. 1388
et saepius).
δ.
scientiae
i. q. ignarus
ConcPol X p. 392, a. 1410 : non e-es sciencie, sed affectatores ignorancie.
II.
nieobeznany z czymś, niedoświadczony, nieświadomy; imperitus, inscius, ignarus.
Constr.
ad
I—II: a.
sq.
gen.
b.
sq.
abl.
MPH V p. 846 (saec. XV ex.) : debilis ac viribus e-s.Cf. Th. V 2, 1689, 47 sqq. c. sq. ab
*RHist XXXIX p. 60 (a. 1445) : illum a nece miserabili atque trucida ... velim facere e-em.
ŁASKI ComPriv fol. 244b : ab omni emptione et venditione iniusta e-es et immunes.Cf. Th. V 2, 1690, 56 sqq.