- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
1.
stanowiący wzór, idealny, wzorcowy; qui ad exemplar vel specimen pertinet, v. gr. venustas (
KADŁUB.
p. 3
)
, virtus (e Macr. Somm. 1,8,5 sqq.
KomKadł
p. 438
)
, potentia (
VITELO Persp.
p. 29
).
2.
przykładowy, posługujący się przykładem, polegający na przykładzie; qui exemplo utitur
DŁUG. Hist. II p. 90 : quatenus Myeczslaus ... e-i simulacro (v. l. exemplo simili) moveretur.
BYSTRZ. Top. fol. 151a : documenta ex parte ... sermonis ... sunt quadruplicia secundum quadruplicem sermonem, scilicet silogisticum, entimematicum, e-em et inductiuum.
GŁOG. ExLog fol. 61b : enthimema est argumentum non inductiuum nec e-e.Ita passim in textibus phil.
II.
dający (dobry) przykład, wzorowy, przykładny; aptus, qui pro exemplo sumatur
DokKujMaz p. 305 (a. 1325) : orthodoxe fidei cultores et vite sue sanctitatis e-es.
DokPaul p. 30 (a. 1382) : commendabiles apud Deum ... et ... hominibus e-es.
ArPrawn V p. 483 (saec. XV ex.ex) : in omni gestu et incessu e-es.
Constr. sq. gen
., in c.
abl.
, item
sq.
dat.
personae (ut supra).
Inde sensu latius transl. i. q. optimus, egregius, sanctus
ArHist V p. 208 (saec. XV in.) : predicatores et confessores litterati et ydonei et e-es.
AKapSąd I p. 66 (a. 1447) : vitam e-em et commendabilem ducere.Ita vulgo saec. XV—XVI de hominibus eorumve moribus.
Iuxta posita
commendabilis (
supra 30
), bonus (
AKap Sąd III
p. 39, a. 1473)
, gratiosus (
KOMOR.
p. 262
)
, idoneus (
supra 29
), mansuetus (
DŁUG. LibBen I
p. 546
)
, virtuosus (
ArHist X
p. 345,
a. 1534)
.