- F.
- Th.
- Bl.
- B.
- A.
               [comp. 
                
                  
               
               magis excelsus : 
                  
                      Lites II 
                     p. 343 (a. 1412)   
                  : 
                  locum regni ... magis obtinemus excelsum.]
               
            
 
            
               I. 
               propr. 
                de concr. 
               
            
                  1.  
                  
                     adi.  wyniosły,wysoki,wysoko położony;  altus, celsus,sublimis.
                  
               
                         Item in imagine  
                      
                                                
               
                     honorum gradus ( 
                        
                           KADŁUB. 
                           p. 44
                           ) 
                      , locus regni (
                     supra 25
                      
                     
                        ).
                         
                      
                  
                                            
                  2.  
                  
                     subst. 
                  
                  
                     excelsum,,
                  
                      -i 
                     n. 
                  
                  
                     (praec. 
                      pl. ) wysokość,niebiosa; 
                      coelum.
                  
                  
            
                         N. 
                      
                                                
               
                      dominica In excelso (= prima post Epiphaniam) 
                     
                        
                           RachJag 
                           p. 58 (a. 1394) 
                      . 
                  
                                            
               II. 
                transl. 
               
         
                  1. 
                   (de rebus) wspaniały,świetny,okazały,znakomity;  nobilis,magnificus,insignis.
                  
               
               
                  2.  
                  (de hominibus) znakomity,dostojny,wysoki;  
                     excellens,nobilisy illustris; praec.  loco appellationis honorificae,summis magistratibus,principibus,item Deo tribuebatur. 
                  
                  Per oxymoron additur 
                  
                  humiliter 
                  
            DŁUG. Op. p. 75 : o virum magnifice humilem et humiliter e-um.