- F.
- Th.
I.
(de animantibus) zmarły, umarły; mortuus,
defunctus.
N.
zmarły bezpotomnie (kmieć, po którym spadek przypadał właścicielowi wsi); (colonus) defunctus sine liberis (cuius possessio domino terrae obveniebat)
ArHist VI p. 69 (a. 1486) : prepositus pecora ... post kmetones e-os tempore preterite pestilencie recepta, hominibus, quos in desertis agris locabit, restituat.
Inde
emortuum,,
-i
n.
spadek po takim kmieciu; talis coloni hereditas
AGZ XV p. 168 (a. 1474) : tu ... Margarethe inscriptas (sic ) condescendere noluisti census ... et emolumenta, demissiones piscinarum, penas et e-a alias «odvmarsczyzno».Cf. etiam Słownik Staropolski s. v. odumarszczyzna.
II.
(departibus corporum animantium) bezwładny, martwy, obumarły; motu carens, debilis, invalidus.
In imagine
KOMOR. p. 135 : quia autem ubique per provincias ... fere iam abolita erat observantia regularis ... ceperunt velut e-am ... suscitare.