Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EFFICIENS

Gramatyka
  • Formyefficiens, efficiens
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ntis -ntis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzaj
Znaczenia
  • phil. qui efficiendi vim habet (saec. XV—XVI).

Pełne hasło

EFFICIENS, -ntis adi.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • L.
phil. t. t. ten, który sprawia, sprawczy; qui efficiendi vim habet (saec. XV—XVI).
Praec.
causa (item principium: WROCŁ. Epit. fol. a 5a), quae distinguitur in principalem (opp. secundaria: Gramm. p. 161, saec. XV) , remotam (opp. propinqua ib. p. 170, saec. XV) , moventem (opp. mota: SZYDL. p. 10 ) , praeterea consiliantem, disponentem, coadiuvantem, perficientem (singulas definit WROCŁ. Epit. fol. b 2b).
Item
abs. loco subst. efficiens,, -ntis n. czynnik sprawczy, przyczyna sprawcza; id quod efficit.
Dicitur
primum (de Deo WROCŁ. Epit. Concl. fol. r IIa), item principale ( WŁODK. Tract. p. 311 ) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)