- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- B.
- L.
- Ha.
- K.
I.
phil. Sprawczo, w porządku przyczynowości sprawczej lub sprawczego działania; effectivo modo, efficienter, per effectum
MATTH. Rat. p. 34 : nec esse potuit, ut homines essent ... contrarii voluntati divinae e-e, quia tunc facerent aliquid, quod Deus non faceret ... ideo permisit Deus, ut essent voluntati suae saltem defective contrarii.
JAC. PAR. Serm. fol. 27a : in Scriptura hec obduracio Deo attribuitur (ed. astribitur) non e-e sed permissive.
NIC. BŁ. Serm. I p. 10 : Christus est saluator secundum utramque substantiam, scilicet diuinam e-e et humanam meritorie.
GŁOG. Anim. fol. 4b : primus motor mouet celum e-e.Ita passim in textibus phil. saec. XV—XVI. Cf. Th. V 2,127,55 sqq.
Iuxta posita
causaliter (
BYSTRZ. AnalPost fol. d IVb
;
WROCŁ. Epit. fol. a IIa)
;, causative (
GŁOG. Porph. fol. i Ib
;
id. ExLog
fol. 70b
;).
Opp.
formaliter (et intrinsece :
WROCŁ. Epit. fol. a Iia
et saepius),
affective
(
id. EpitConcl fol. y 3b : Deus primo et pre omnibus affective et e-e est diligendus).
II.
sensu latiore: faktycznie, rzeczywiście, w istocie; re vera, profecto, sane
KsgŁawKr p. 132 (a. 1375) : asserens se eadem stamina ... eidem representasse e-e.
CodEp I 1, p. 4 (a. 1385) : ducenta milia florenorum dare et exsoluere e-e.
KodKKr II p. 165 (a. 1391) : de ... quingentis marcis ... per nos e-e habitis et leuatis.Ita vulgo saec. XIV—XVI, praec. iur. solvere sim., dare, restituere sim.
Syn.
realiter (
AGZ V
p. 97, a. 1440
;
APozn II
p. 43, a. 1474)
.