- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- H.
- N.
[generis m.
infra 950, 26 sqq.]
I.
propr. edykt, rozporządzenie, nakaz; mandatum, decretum, iussio.
N.
α.
meton.
AUnii p. 4 (a. 1386) : promittimus fidei nostrae sub e-o et honoris ... agere dolo et fraude quibusvis proculmotis.
β.
sensu stric
tiore: wici; evocatio ad bellum
Tom. VI p. 121 (a. 1522) : tertio e-o regis, quod nos ... restes vocamus, omnes terre nostre ad arma consurrexerunt.
Iuncturae selectae
1. verbales a. edictum est, exit. b. edictum emittere, facere, proponere;
item decernere (
DŁUG. Hist. III
p. 95
)
, deponere (
Dogiel I
p. 556, a. 1515)
, edere (
Lites II
p. 433,
a. 1404)
, ferre (
DŁUG. Hist. I
p. 2
)
, instituere (
AGZ XV
p. 263, a. 1489
et saepius) relaxare (
Dogiel I
p. 556, a. 1515)
, statuere (
KodWp II
p. 179, a. 1299
et saepius) c. edicto inhibere;
item prohibere (
*KodWp I
p. 428, a. 1279)
; statuere (
KodMp III
p. 216, a. 1368
et saepius).2. adi.
,
v.
gr. comminatorium (
ArPrawn VII
p. 125
)
, crudele (
MARTIN. OP. Chr.
p. 176
)
, grave (
DŁUG. Hist. V
p. 449
)
, perpetuum (
KodWp III
p. 358, a. 1370)
, poenale (
DŁUG. Op.
p. 70
;
Tom. VII
p. 405, a. 1525)
;, principale (
KADŁUB.
p. 131
et saepius) publicum (
MARTIN. OP. Chr.
p. 187
et saepius), regium (
KodWp II
p. 390, a. 1372
et saepius).
Constr.
a.
sq.
gen.
subi.
b.
sq.
gen.
obi.
DokKKr p. 32 (a. 1313) : mandamus, quatenus ... Henricum ... peremptorie monitionis e-o publice moneatis qUod ... abbatisse ... de prefatis septem marcis satisfaciat.
KodMp II p. 247 (a. 1320—1326) : militem ... excommunicatum ... nunccietis et eundem ... efficaciter et peremptorie moneatis, monicionis e-um in vestris ecclesijs publice proponendo.c. sq. contra aliquem. d. sq. de aliqua re. e. sq. enunt. obi. c. ut (saepe).
N. sq.
quod :
JANKO p. 696 : emiserunt e-um, quod ipsi clero nullus cerevisiam adducere auderet.Cf. Th. V 2,74,57. I. transl.
II.
słowa, powiedzenie; dictum, verba
*PreussUB I 1, p. 17 (a. 1218) : elemosinam ... que iuxta sapientis e-um (Vlg. Eccli. 29, 16 sq. : super scutum potentis et super lanceam adversus inimicum pugnabit.).
DŁUG. Op. p. 217 : compos sui voti ... Kunegundis ... iuxta oraculi e-um effecta.
Locut.
ad edictum simplex
na słowo, bez obowiązku składania przysięgi; sine iure iurando
StPPP II p. 384 (a. 1433) : quodcunque dampnum ... zupparius modernus ad simplicem (sic ) e-um prefati Iohannis ... est pati astrictus.Cf. DICTUM
2.
warunek, wyjątek; exceptio, condicio
PP II p. 10 (a. 1441) : talem eciam condicionem circa premissa adiecimus et e-um, quod inexactione premissorum proventuum ipsi Vincencio … nullatenus nocere ... volumus.
AGZ XII p. 292 (a. 1463) : nobili Phedor tercia pars cessit in Skowrodincze, hoc tamen e-o, quod Phedor debet ad residenciam habere per spatium unius anni in area in Byalobosznicza.
3.
iur.
t. t.
a.
orzeczenie, postanowienie (zwł. rozjemców); decretum, sententia (praec. ab
arbitris lata)
AGZ XIV p. 167 (a. 1445) : quis nollet sustinere e-um, alias «vyrzeczenya» dominorum iudicum.
PP III p. 211 (a. 1452) : Martinus ... dedit sexagenam suis adversariis ... secundum e-um.
AGZ XVIII p. 212 (a. 1480) : impensas ... ad bonorum hominum per ipsos collocatorum e-um solvere obligantur. Huc quoque spectare videtur
AGZ XIII p. 206 (a. 1446) : quocunque e-o alias «wyrzeczenym» sibi auxilium faceret, isto e-o debet perdere.
Ib. p. 224 (a. 1447) : non debet transponere alias «odlozycz» rege nec conventione nec bello aut quocunque e-o alias «wyrzeczenym».
b.
citationis (citatorium), iudicis
(et
abs.
)
pozew (zwł. pisemny); vocatio in ius (praec. litteris perscripta)
KodWp I p. 564 (a. 1264) : si Iudeus per e-um sui iudicis vocatur ad iudicium eqs. (cf. DyplŻyd p. 16, a. 1388).
DokKKr I p. 32 (a. 1313) : quem terminum eidem pro primo et secundo et tercio peremptorio cittacionis e-o peremptorium assignamus.Ita passim.