- S.
- Dc.
- B.
- L.
I.
de abstr.
1.
trwanie, istnienie w czasie;
actus durandi, exsistendi (praec. in sermone phil. )
VITELO Persp. p. 63 : aeternitas est d-o permanens, hoc est sine successione, tempus autem successiua.
WROCŁ. Epit. fol. e IVb : tempus habet d-em perpetuam ex se.
GŁOG. Anal. fol. 13a : prioritas temporis est, qua vnum ens precedit aliud d-e successiua.Ita saepius. Additur vitalis ( NIC. BŁ. Serm. II p. 142 ).
N. constr. sq. gen.
GOST. Th. fol. b lb : eternitas est mensura d-is eternorum.
BYSTRZ. Log. fol. t IIa : primum mobile non fuit prius secundum aliquam d-em motus (ed. motu), qui est accidens eius ( ib. temporis).
2.
de hominibus
a.
capituli
odbywanie się, posiedzenie; celebratio, consessus
AKap p. 250 (a. 1520) : quicunque dnorum ... tantum de marca predicta recipiet, quot dies perseveraverit sub d-e capituli.
b.
trwanie, pozostawanie (na stanowisku); functio
ChrClar p. 437 : qui abbas ... multa bona ... ipsius tempore d-is in suo regimine monasterio fecit.
II.
1.
(rerum) trwałość, stałość, ważność; fir
mitas, stabilitas, auctoritas
a.
litterarum, rerum actarum
sim.
PommUrk III p. 140 (a. 1291) : ea, que geruntur in tempore ... oportet ... eciam scriptorum d-e et sigillorum munimine roborari.
KodWp V p. 417 (a. 1426) : omnia, que fiunt in tempore ... si ... perpetuam d-em habere debent, sigillorum ... munimentis debent roborari.
ArHist VIII p. 370 (a. 1503) : quicquid beneficiorum impendit, id literarum munimentis ... pro sempiterni roboris d-e assolet commendare.
b.
regni:
MARTIN. OP. Chr. p. 20 : quorum regnorum (i. Babylonici, Carthaginiensis, Mace donici, Romani ) duo media minora, primum vero et ultimum maiora, scilicet potentia et d-e leguntur.
2.
(hominum) wytrwałość, stałość w czymś; constantia, perseverantia
JAC. PAR. Serm. fol. 77a : discipuli ... tristes de nece Domini ... ab Herosolymis recesserunt, amorem et d-em secum ferentes.
SSrSil VII p. 191 (a. 1468) : de Pilznensibus et domino Zdenkone regia mtas contenta est, dummodo faciant, quod obtulerunt et exprimant d-em.