- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
- L.
- A.
- N.
[2.
pl.
ind.
praes.
pass.
dinoscemini:
Ztschr. LX
p. 173 (saec. XIV)
:
vos ... eidem sancte dinoscemini fratres et filij ecclesie Gneznensi couniti.]
I.
act.
1.
odróżniać, rozróżniać; discernere, distinguere.
Constr. sq.
ab (saec.
XVI) vel inter.
2.
poznać, rozpoznać; noscere, agnoscere,
cognoscere.
Constr. sq. acc. vel dupl. acc. Additur
ad liquidum :
DŁUG. Op. p. 23 : postquam explicaverimus aliqua, sine quibus ordo narrandorum ad liquidum non posset d-i.
3.
singulare (sq.
dat. ): nie ufać, podejrzewać autentyczność?
diffidere, fidem et auctoritatem scripti in dubium vocare?
RHist LXIX 3, p. 102 (a. 1527) : scolaris ... dixit, quod nemo deberet d-re huic cartulae sive quittae, quod non esset ipsius vicenotarii manus.
II.
pass.
1.
sq.
nom.
c.
inf. (interdum inf.
omisso): być wiadomym, znanym; notum, manifestum esse
MPH VI p. 302 (saec. XIII) : multa signa meritis beate virginis Barbarae ibidem facta et adhuc cotidie fieri d-untur.
KodWp I p. 76 (a. 1213) : fratribus de Luckna ... nostras hereditates ... cum omni iure et utilitate, sicut d-imur possidere ... conferimus.Ita vulgo usque ad saec. XVI.
2.
singulare: zaświadczać, stwierdzać?
profiteri, testari?
KodWp III p. 481 (a. 1379) : ad quam sculteciam ea, que secuntur, d-imur pertinere, videlicet: duo magni mansi, unus ortus [etc. (cf. ib. supra] recognoscimus, quod ... Neko ... sculteciam ... emit etc .).