- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- L.
- H.
- N.
eccl.
t. t.
I.
diecezjalny, należący do diecezji, biskupi,należący do biskupa; qui ad dioecesim pertinet, episcopalis, qui episcopi est
PommUrk VII p. 151 (a. 1327) : rectorem ecclesie parrochialis ... auctoritate ordinaria ac d-a ... instituimus.
AKapSąd I p. 2 (a. 1429) : canonici decreverunt synodum d-am ... celebrandam.Ita saepissime, v. gr. de clerico ( StSyn IV p. 109 ) , collectore ( DŁUG. LibBen III p. 162 ) , conventu ( Tom. X p. 422, a. 1528) , ecclesia ( ArPrawn I p. 380, a. 1530) , statuto et decreto (opp. provincialis: AKapSąd II p. 96, a. 1503 et saepius).
II.
1.
episcopus
et multo saepius abs. loco subst.
dioecesanus,,
-i
m.
biskup diecezjalny, tj. zarządzający diecezją, ordynariusz; ordinaria potestate in dioecesi praeditus, cui dioecesis subiecta est
KodWp I p. 131 (a. 1233) : de scientia d-i episcopi.
KodKKr I p. 89 (a. 1263) : d-i nostri ... Cracouiensis episcopi ... consensum.Ita vulgo saec. XIII—XVI.
Syn.
ordinarius (
PommUrk VII
p. 139, a. 1327
; loci:
KodMp IV
p. 364, a. 1440)
.
Additur
a. adi.
,
v.
gr. Cracoviensis (
DokMp I
p. 43, a. 1334
et saepius). b. gen.
explic. (loci, locorum
*KodLit
p. 18, a. 1260
;
Lites I
p. 18,
a. 1320
;
StSyn IV
p. 10
et saepius).
2.
subst.
dioecesanus,,
-i
m.
mieszkaniec diecezji, diecezjanin,ten, kto należy do diecezji; dioecesis incola, qui de dioecesi est
DokMp I p. 395 (a. 1415) : nos episcopus Cracoviensis ... Jacobum ... d-um nostrum Cracouiensem ad praesentationem ... consulum civitatis ... investivimus.
AKapSąd III p. 159 (a. 1512) : r(everendissi)mi dni nostri ... paternitas potest ubique locorum in sua diocesi causam suorum d-orum audire et aliis committere.