I.
gram. wypowiadalność; natura rei quae dici,voce proferri potest
GŁOG. Hisp. fol. 37b : grammaticus naturas rerum sub d-e et predicabilitate considerans.
II.
log. orzekalność, możliwość orzekania jednego o drugim; natura eius, quod de altero praedicari potest
GŁOG. Don. fol. M 4b : logicus enim considerat d-em vnius de altero et non grammaticus.
BYSTRZ. in MatFil IV p. 81 : relatio d-is, a qua universale dicitur formaliter dicibile de multis.