Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DENTATUS

Gramatyka
  • Formydentatus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. propr. qui dentes habet (de animantibus et de rebus)
  • II. transl. severus, gravis

Pełne hasło

DENTATUS, -a, -um
  • F.
  • Th. (
  • Dc.
  • H. -a
  • subst.)
I. propr. zębaty, posiadający zęby; qui dentes habet (de animantibus et de rebus).
N. glossam Pol.
GLcerv p. 526 : d-us «ząbaty».
II. transl. ostry, ciężki; severus, gravis
KodKKr I p. 47 (a. 1253) : si liceret obuiantium negotia per auctos obices et d-as obiectiones seriatim ... describere, vix haberetur numerus in millenario (cf. DŁUG. Hist. II p. 336).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)