Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECURRO

Gramatyka
  • Formydecurro
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -curri -cucurri, -rsum
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1.
      • a. deorsum currere, currendo descendere.
      • b. aliquo currere, velociter se conferre
      • c. cursare, cursitare (de textorum radio)
      • d. + z-biec) fugere, aufugere
      • a. manare, defluere, delabi, item: influere.
      • b. circumfluere
  • II. transl.
    • A.
      • 1. currere, evenire, agi, fieri, esse.
      • 2.
        • a. transire, praeterire, percurrere, complere; dicitur v. gr. de
        • b. languere
    • B.
      • 1. procedere, tendere, properare.
      • 2. (sermone) percurrere, persequi (interdum trans.)
      • 3. obvenire, obtingere
    • C.
      • 1. de terris, regione: extendi, protendi, patere.
      • 2. valere, in usu communi esse (praec. part. praes. loco adi.: znajdujący się w użyciu, przyjęty, obiegowy;qui in usu est)

Pełne hasło

DECURRO, -ere, -curri s. -cucurri, -rsum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
[3. sg. ind. perf. decursit infra 35.]
I. propr.
1. de animantibus
a. zbiegać, pędzić z góry na dół; deorsum currere, currendo descendere.
b. biec, udawać się dokądś pośpiesznie; aliquo currere, velociter se conferre
c. poruszać się tam i z powrotem, kursować (o czółenku); cursare, cursitare (de textorum radio) VITELO Opt. p. 394 : in medio regulae ligneae... planetur foramen et ordinetur taliter, ut intra ipsam d-re possit nauicula ad modum artificij tornatorum.
Constr. ad a—c: abs. vel sq.
ad, in c. acc. , in c. abl. , intra ( VITELO Opt. cf. ).
d. singulare (fortasse e Pol. z-biec) uciec; fugere, aufugere KsgGrWp I p. 159 (a. 1393) : Lubiczszki astitit termino ... super kmethone ...prout ipsum inculpavit et qui ab ipso decursit. 2,de liquoribus, praec. de aqua
a. intrans. spływać, płynąć z góry, także: wpadać, wpływać; manare, defluere, delabi, item: influere.
Syn. et iuxta posita
defluere ( CodSil X p. 46, a. 1295 : aque pluviales et nivales ... de moncium verticibus ... defluendo vel eciam d-ndo etc.), emitti ( PP II p. 120, a. 1451 : aque, que ex ... lacu nostro emittitur et d-it; cf. MatPis I p. 3 ) , fluere ( KodTyn p. 469, a. 1464 : fluviolus fluit et d-it trans agros).
Constr.
α. abs.
β. quaeritur quo? sq. ad, in c. acc.
γ. quaeritur unde? ab, de, ex
δ. quaeritur ubi? per, inter, trans (supra 45), secus ( DŁUG. Hist. I p. 18 : Klodnicza, cuius fons secus oppidum Glywycze d-it, ostia posita sunt circa oppidum Koszlye; ita saepius).
b. trans,opływać dookoła; circumfluere DŁUG. LibBen I p. 2 : fluuius ... Wyeprz ... oram dioecesis Cracoviensis usque prope oppidum Rzeschow et usque ad villam Trzczyana... inclusive d-it.
II. transl.
A. de tempore vel de eis, quae in tempore fiunt.
1. intrans. przebiegać, odbywać się, dziać się, zdarzać, być; currere, evenire, agi, fieri, esse.
Syn.
defluere ( KodMp I p. 272, a. 1350) .
Constr.
a. abs.
b. sq. abl.
AGZ III p. 22 (a. 1359) : tempora momentaneo d-unt cursu et transitu.
Tom. VII p. 166 (a. 1525) : humane actiones ... perpetua serie d-ntes.
2.
a. trans. (tantummodo part. perf. ) przebiegać, przebywać, upływać, mijać; transire, praeterire, percurrere, complere; dicitur v. gr. de aetate, annis puerilibus ( VAdAnt p. 32,6) , anno ( StPPP III p. 55, a. 1532 et saepius), biennio ( PommUrk V p. 96, a. 1313) , eventibus ( KsgHenr p. 100 ) , infantia ( ArPrawn I p. 224, saec. XV) , libertate ( KodMp III p. 85, a. 1352) , monitionibus ( DŁUG. Hist. I p. 366 ) , septimanis ( AAlex p. 402, a. 1504) , spatio unius anni ( PP III p. 57, a. 1437).
Syn.
complere ( PommUrk V p. 96, a. 1313 et saepius).
N.
aetas decursa podeszły wiek; provecta
Tom. VII p. 18 (a. 1524) : videns languidam et d-sam etatem suam.
b. intrans. słabnąć; languere
DokMp I p. 389 (a. 1414) : ea, que aguntur in tempore, ab hominum memoria d-nte evanescunt.
B. de rebus et animantibus
1. zmierzać, podążać, biec, dochodzić; procedere, tendere, properare.
Constr.
a. sq. abl.
CodEp III p. 47 (a. 1450) : oracio ... verborum affluencium ubertate d-ns.
b. sq. ad.
c. sq. per:
KodUJ II p. 156 (a. 1454) : humanae fragilitatis conditio ... per temporum momenta ad horam extremam continue properat et d-it.
d. sq. ut.
Syn.
defluere ( PommUrk II p. 242, a. 1270) , properare ( ).
2. przechodzić coś (w mowie), dokonywać przeglądu; (sermone) percurrere, persequi (interdum trans. ).
Constr. sq.
per.
3. przypadać; obvenire, obtingere
KodWp I p. 522 (a. 1285) : nosque dux Premisl altari nostro ... damus ... araturam nostram ... ad octo aratra magna, que ad nostram d-unt maiestatem.
Concl. p. 72 (a. 1492) : quod ... decanatus facultatis medicine deinceps per vices inter doctores alios medicine ex ordine incorporationis eorum Universitati d-ret et ... gereretur.
C. de rebus
1. o gruntach, terenie, rzeczach w terenie: ciągnąć się, sięgać, prowadzić; de terris, regione: extendi, protendi, patere.
Constr.
a. sq. ad.
b. sq. iuxta:
DŁUG. LibBen II p. 317 : campis d-ntibus iuxta limites ville Obraszow usque ad fossatum.
2. znajdować się w obiegu, być używanym, przyjętym; valere, in usu communi esse (praec. part. praes. loco adi. : znajdujący się w użyciu, przyjęty, obiegowy;qui in usu est)
KodMp III p. 324 (a. 1379) : pro C quadraginta marcis grossorum in ... Polonia d-ncium numeri Polonicalis.
DokMp I p. 212 (a. 1381) : quatuor grossos monete in regno Polonie communiter d-ntis.
Ita saepissime saec. XIV-XV medio.
Dicitur de
grossis ( et passim ), numero ( DokMp I p. 249, a. 1390 et saepius), pagamento ( StPPP VIII p. 811, a. 1400) , pecunia ( ib. p. 366, a. 1394 et saepius).
N. item de
consuetudine terrae ( ArHist III p. 336, a. 1427) , iure ( ArPrawn X p. 9, a. 1392) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)