Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECLINO

Gramatyka
  • Formydeclino
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum
Znaczenia
  • I. intrans.
    • A. propr.
      • 1. (via) deflectere, deverti, se aliorsum conferre.
        • α. + ad partem secedere in locum secretum
        • β. + nec ad dextram nec ad sinistram rectam viam tenere (e Vlg. Deut. 2,27 et I Reg. 6,12 CodEp I 2, p. 173, a. 1458; CorpJP II I p. 445, a. 1519)
      • 2. inclinari
        • a.
        • b.
        • c. abs.+ in vesperum
        • d. positione recta depulsus, obliquus
    • B. transl.
  • I. ad aliquid accedere,vergere ad aliquid, abire in aliquid
    • a. concr.+ ad brevitatem ad rotunditatem ad viriditatem ad nigredinem in choleram
    • b. abstr.
    • 2. inclinari, se conferre ad aliquid, aliquo tendere
      • a.
      • b. + ad aliquem
    • 2. discedere, recedere, vitare
      • a. abstr.
        • α. abs.iur.+ a iurisdictione alicuius
        • β. + a nominis sui denominatione nomen suum mutare
      • b. ab aliquo recedere, aliquem deserere
    • 2. desinere, debilitari, minui.
  • II. trans.
    • A. propr.
      • 1. abstr. avertere, aliorsum dirigere, v. gr.
      • 2. demittere, inclinare, v. gr.
    • B. transl.
  • I. removere, reicere, respuere, v. gr.
    • α. + censum tollere
    • β. iur.+ honorem iudicium (forum) recusare iudicium, coram quo causa agitur, minime competens esse declarare
    • 2. vitare, fugere
      • a.
      • b.
    • 3. + ad (in) aliquid cor (animum) alicuius (suum) inducere, impellere, praec.
      • a. + in peius in retrogradum in extremitatis vitium ad aliquem aliquo se convertere, delabi, v. gr.
      • b. alicui cedere, obtingere
    • 4. + ab aliqua re avertere, v. gr.
    • 5. gram. per casus numerosque flectere. Additur abl. modi
    • 6. regere, dirigere

Pełne hasło

DECLINO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • A.
  • N.
I. intrans.
A. propr.
1. zejść z drogi, zboczyć, zwrócić się w inną stronę; (via) deflectere, deverti, se aliorsum conferre.
Syn.
abire ( Tom. V p. 319, a. 1520) , devenire ( AGZ V p. 161, a. 1448 ; CodEp III p. 110, a. 1461) , diverti ( AKapSąd III p. 233, a. 1431). Indicatur unde a . sq. abl. , v. gr. itinere ( DŁUG. Hist. III p. 477, cf. Th. V 1, 191,30 sq. ). b. sq. ab. N. de loco: być odległym; remotum esse, distare
*Tom. III p. 373 (a. 1515) : oppidum ... aliquantulum a via mea recta d-ret.
c. sq. de.
N. in imagine de ratione agendi
CorpJPIII p. 445 (a. 1519) : de decreto huiusmodi iudiciali utraque pars non debet nec ad dextram nec ad sinistram d-re. Sed cf. infra 32.
d. sq. ex :
KADŁUB. p. 84 : Boleslaus dux e campo certaminis non d-vit.
DŁUG. Hist. II p. 144 : Romanus ... dux ... e praelio ... periculum vitaturus d-at.
Indicatur quo (ad vim vocis veniendi saepe accedit) a. sq. ad.
N. locut.
α. ad partem schronić się w ustronne miejsce; secedere in locum secretum
KodUJ II p. 111 (a. 1449) : timui de violentia corporis mei et ad partem d-vi.
β. in imagine nec ad dextram nec ad sinistram iść prostą drogą; rectam viam tenere (e Vlg. Deut. 2,27 et I Reg. 6,12 CodEp I 2, p. 173, a. 1458; CorpJP II I p. 445, a. 1519).
Simili sensu
nec a dextris nec a sinistris ( *Dogiel IV p. 139, a. 1446) . b. sq. in c. acc. c. sq. trans :
CodVit p. 447 (a. 1419) : fraternitas vestra trans mare disposuit d-re visurus terras ... successionis vestre.
Indicatur quare a. sq. ad c. gerundio
AKapSąd III p. 233 (a. 1431) : ad fratrem suum ... d-vit ad conferendum cum eodem.
b. sq. pro :
DokKujMaz p. 185 (a. 1250) : si ... uenatores ad aliquam talium uillarum pro nocturno d-re contingerit (cf. KodPol II p. 602)
.
KodMp II p. 174 (a. 1389) : qui ad eandem villam pro succidenda silua d-uerint.
DŁUG. Hist. I p. 221 : arcem ... in quem sic ... pro quiete d-bat Boleslaus dux.
c. sq. part. fut. act. , cf.
2. schylać się, chylić się; inclinari
a. de aedibus ad aliquam partem ( AKapSąd III p. 226, a. 1428) , ad ruinam ( StPPP XII p. 420, a. 1496).
b. de animantibus
PEREGR. fol. c Ib : magni si volunt per hoc hostium intrare, oportet d-re.
c. de die in vesperum et abs. ( GALL p. 147, 16 ; Tom. VII p. 306, a. 1525 ;; cf. Th. V 1, 191,80 sqq.).
d. part. praes. loco adi. : krzywy; positione recta depulsus, obliquus
VITELO Persp. p. 136 : cum situs unius oculorum fuerit d-ns, tunc ... perueniunt duae formae illius rei uisae diuersi situs.
B. transl.
I. przechodzić w coś, zbliżać się do czegoś, zmieniać się w coś; ad aliquid accedere,vergere ad aliquid, abire in aliquid
a. concr. de coloribus et formis, v. gr. ad brevitatem ( DŁUG. Op. p. 419 ) , ad rotunditatem ( id. Hist. I p. 37 ), ad viriditatem ( id. Op. p. 307 ) , ad nigredinem ( WAPOW. Chr. p. 70 ) , in choleram (de humoribus, qui dicebantur DŁUG. Op. p. 553 ), item de locis
ZapSądWp p. 167 (a. 1403) : limites ad partem d-ntem ad Wilcowo.
CALLIM. Hist. p. 140 : Bułgaria ... a meridie in Thraciam d-at.
b. abstr. in deteriora ( ConcPol X p. 328, a. 1257 , cf. KodWp I p. 321 ; ;simili sensu in deteriorem statum: Tom. III p. 45, a. 1514) , ad humiliora ( ib. IX p. 220, a. 1527) , ad defectum ( PommUrk III p. 341, a. 1298 et saepius), ad (in) lapsum (occasum: KodKKr II p. 227, a. 1398 ; CodEp III p. 469, a. 1500) , ad numerositatem annorum vel vetustatem et corruptionem ( KodTyn p. 239, a. 1426) ; item de hominibus in ambiguum (i. e. in dubitationem FormJ p. 12 ) , in servitutem ( DŁUG. Op. p. 442 ) , in senectam et dissolutionem ( id. Hist. III p. 252 ).
2. skłaniać się, zwracać (ku czemuś lub komuś); inclinari, se conferre ad aliquid, aliquo tendere
a. ad aliquid, v. gr. ad cultus divini officii ampliationem ( PommUrk VI p. 132, a. 1322) , ad haereticam pravitatem ( SSrSil IX p. 56, a. 1464) , ad (in) aliquam partem (praec. de iudice eiusve sententia JAC. PAR. Tract. fol. A IVb et saepius), ad virtutem ( GŁOG. Phys. fol. b 4a) , ad prohibita ( KodWp III p. 59, a. 1357).
N. locut.
ad matrimonialem statum wstąpić w związki małżeńskie; nubere
RHist II p. 186 (a. 1382) : si ... Dorothea ... ad matrimonialem (ed. matrimonium) d-ret statum.
Simili sensu
ad consortium viri ( ŁASKI ComPriv fol. 239b ) , ad secundas nuptias ( AGZ XVI p. 346, a. 1504) , ad torum alterius viri ( KsgŁawKr p. 94, a. 1373).
b. ad aliquem :
PommUrk VI p. 176 (a. 1323) : vasalli ... possunt ... absque ... scrupulo ad ... Magnopolensem d-re et eum tenere pro domino.
2. oddalać się, uchylać się, odchodzić, unikać; discedere, recedere, vitare
a. ab aliqua re concr. , v. gr. a iaculo ( DANT. in Tom. XIII p. 160, a. 1531), praec. tamen ab abstr. , v. gr. a studio (litterarum AKapSąd III p. 185, a. 1515) , a fide et a vita monastica ( MARTIN. OP. Chr. p. 206 ) , a pietatis operibus ( *DyplMog p. 19, a. 1253) , a prisco fulgore ( DŁUG. Op. p. 442 ) , ab aureo saeculo (gravitate morum: ArPrawn VI p. 66, a. 1529).
N.
α. iur. a iurisdictione alicuius ( AKapSąd II p. 488, a. 1431), simili sensu per ellipsim abs.
ARect I p. 72 (a. 1474) : voluit esse contentus de iurisdicione ... domini rectoris et in eadem contra ... Iohannem de iusticia experiri super debito ... si ... Iohannes non d-uisset. Hos sensu multo saepius trans., cf.II B I.
β. a nominis sui denominatione zmieniać nazwę; nomen suum mutare
DŁUG. Hist. I p. 10 : Vistula plurima ... flumina ... excipiens, a sui nominis denominatione non d-at.
b. ab aliquo odstępować, porzucać; ab aliquo recedere, aliquem deserere
*SSrSil VII p. 3 (a. 1447) : ut ... ab infantulo Ladislao ... d-rent Wratislavienses.
DANT. in
Tom. V p. 70 (a. 1519) : rex Anglie d-ns a Gallis totus est novi cesaris.
2. abs. ustępować, kończyć się, słabnąć; desinere, debilitari, minui.
N. de hominibus
DŁUG. Hist. V p. 357 : Cruciferi ... victi d-re et ad ruinam tendere coeperunt.
II. trans.
A. propr.
1. odwracać, kierować w inną stronę; avertere, aliorsum dirigere, v. gr. aquam piscinae deorsum ( AGZ XI p. 78, a. 1433) , oculos in terram (ex Vlg. Ps. 140,4 KodMaz(L) p. 42, a. 1321), item abstr. auditum ( ARect I p. 257, a. 1488 ; KH XXXVII p. 125, a. 1465) .
N. refl.
in aliud latus ( JAC. PAR. Serm. fol. 187b ) .
2. pochylać, schylać, przechylać; demittere, inclinare, v. gr. vas (cervisiae AGZ VI p. 144, a. 1471) .
N. locut.
lumina somno zasypiać; obdormire. Refl. et pass. pochylać się, zniżać się, schylać; demitti, declivem fieri, deorsum inclinari. Dicitur de monte ( KodWp I p. 210, a. 1245 : qui mons super villam Malogoscz d-atur).
Item de
luce ( VITELO Opt. p. 182 : si ... descenderit lux d-ta in uitrum plenum uino).
B. transl.
I. oddalać, uchylać, odrzucać; removere, reicere, respuere, v. gr. caliditatem (diaboli Lites I p. 456, a. 1337) , invidiam potentiae ( KADŁUB. p. 19 ) , nexum mortis perpetuae ( KodWp II p. 326, a. 1316) , omnem iactantiam a se ( JAC. PAR. Sejm. fol. 13a ), item pacis dulcedinem ( *PP II p. 61, a. 1448) , foedus pacis ( CodVit p. 424, a. 1418) , conatus amicorum ( DŁUG. Op. p. 14 ). Occ.
α. censum znieść; tollere
Visit. p. 232 (a. 1512) : dominus ... d-vit praefatum censum.
β. honorem nie przyjąć; recusare
MARTIN. OP. Chr. p. 144 : quum ... ad pedes eius Petri procidens d-rem cathedrę honorem.
Praec. iur. t. t. iudicium (forum) sim.:wysunąć zarzut niewłaściwości sądu; iudicium, coram quo causa agitur, minime competens esse declarare
AKapSąd II p. 5 (a. 1404) : Nicolaus d-ns forum, nolens respondere, petens se ad dominum capitaneum remitti.
DŁUG. Hist. IV p. 226 (litterae Vladislai regis
a. 1419) : oratores mei illorum nuntiorum, qui tam facile contra me pronunciaverunt, iudicium d-arunt.
ArLit I p. 11 (a. 1429) : si ... una pars ... velit forum Collegii d-re, signum est, quod querit effugium.
Ita vulgo saec. XV—XVI.
N. glossam Pol.
GLcerv p. 521 : d-re forum <<wchodzić prawa abo sądu».
Item
testimonium alicuius
ARect I p. 364 (a. 1494) : dominus testimonium d-ns ob absentiam principalis ... decreuit sententialiter etc.
2. unikać, stronić, uchylać się od czegoś; vitare, fugere
a. sq. acc. , praec. periculum sim. ( DŁUG. Hist. I p. 261 et passim), certamen, bellum sim. ( ib. p. 199 et vulgo), item sacrilegium ( KADŁUB. p. 12 ) , tyrannidem alicuius ( DŁUG. Op. p. 57 ).
b. sq. inf. c. sq. quin (post negationem)
NIC. BŁ. Serm. III p. 91 : nemo d-re poterit, quin vnum istorum martyriorum patiatur.
3. ad (in) aliquid skłonić, nakłonić; inducere, impellere, praec. cor (animum) alicuius (suum)
KADŁUB. p. 70 : qui cor suum d-vit in verba malicie (alluditur ad Vlg. Ps. 140,4 ).
Ita saepius.
KomKadł p. 506 : vt ... posset ... animum ... Cazimiri ... ad clementiam d-re.
Cf. Th. V 1, 192,24 sqq.
Item
misericordiam suam in aliquem (de Deo Tom. XII p. 193, a. 1530) . Refl. et pass.
a. zwracać się ku czemuś, popadać w coś; aliquo se convertere, delabi, v. gr. in peius ( CodSil X p. 272, a. 1422 ; simili sensu in retrogradum ib. II p. 166, a. 1375) , in extremitatis vitium ( FormJ p. 103 ) , ad aliquem ( ArHist VIII p. 332, a. 1499 : pallatinus Vallachie magis se d-bat ad alios quam ad ipsos),
b. przejść na czyjąś własność, stać się czyimś udziałem; alicui cedere, obtingere
PommUrk VI p. 88 (a. 1321) : ortus predictus cum domo ... ad Sanctum Spiritum (i. e. ad ecclesiam S. S. )se d-et secundum condicionem antedictam.
KodUJ IV p. 2 (a. 1507) : nequissima mors indicta est homini, quae in posteros est postmodum d-ta.
4. ab aliqua re odwodzić, odwracać; avertere, v. gr. cives a sancto proposito ( *SSrSil VII p. 146, a. 1467).
5. gram. odmieniać (przez przypadki i liczby); per casus numerosque flectere. Additur abl. modi numero multitudinis ( URSIN. p. 106 ), vel adv. pluraliter ( ib. p. 34 ).
6. kierować; regere, dirigere
Tom. X p. 194 (a. 1528) : Dominus Deus, qui cor regis d-at ac cujus est certior ... merces quam cujuspiam alterius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)