Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECLAMATIO

Gramatyka
  • Formydeclamatio, declamacio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. proclamatio (per praeconem facta)
  • II. assertio clara voce facta
  • III. contio sacra
  • IV. oratio generis demonstrativi (saec.XVI).

Pełne hasło

DECLAMATIO s. DECLAMACIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • A.
  • N.
I. obwołanie (przez woźnego); proclamatio (per praeconem facta)
AKapSąd III p. 57 (a. 1488) : ad librum terrestrem ... talis d-o et proclamacio est inscripta.
Cf. DECLAMO
II. głośne twierdzenie; assertio clara voce facta
DŁUG. Hist. II p. 273 : Henricus dux voce et sonora in cunctos d-e portendebat, pluris eam victoriam ... existimans esse debere.
III. kazanie; contio sacra
KodUJ III p. 66 (a. 1477) : altarista ... populo praedicandi portet onus, et in diebus praefatis faciat ad populum per se aut per alium d-es.
DŁUG. Hist. V p. 654 : archiepiscopus ... in d-bus ... ad populum memorabilis.
Id. Op. p. 7 : quod in populari ... contigit d-e, in qua facetum ... plus posse nemo dubitat quam rudem.
IV. deklamacja (jako rodzaj literacki); oratio generis demonstrativi (saec.XVI).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)