- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- L.
I.
zejście ze świata, zgon; obitus, interitus, mors. Numquam fere occurrit nisi in locut.
α.
post decessum (
KodKKr I
p. 5, a. 1168—1185
;
KodWp I
p. 155, a. 1235
;et passim
saec.
XIII—XV;
cf.
Th.
V 1, 162,2). Eodem sensu
ex decessu (
KodMp II
p. 141, a. 1278
:
cum omnibus bonis mobilibus meis, que ex d-u meo in ipsa villa
remanserint).
β.
de bonis
eccl. per (post) cessum vel (sive, et) decessum vacare (
KodUJ I
p. 180, a. 1433
;
AKapSąd II
p. 728, a. 1507
et passim).
II.
singularia (cum voce decursus
confundi videntur)
1.
spływ, bieg; cursus, decursus
KodMaz(K) p. 332 (saec. XIII med.med) : contuli ... fratribus ... totum ... territorium ... ab eo loco, ubi Drawanza egreditur terminos Prucie et per d-um eiusdem fluminis usque in Wizlam et in d-u Wizle usque ad Osam.
2.
upływ, koniec,kres; finis, decursus
StPPP II p. 526 (a. 1443) : omnes littes... inter partes ... debent suspensionem habere a data presenti ad unius anni d-um.
CracImpr p. 279 (a. 1566) : 3 resas papiri boni quotannis ad d-um duarum vitarum (Ioannis et Annae coniugum ) solvere.
3.
spadek?
hereditas?
KodKWil p. 433 (a. 1491) : videns me ... prole ... carere, quae d-um meum in bonis meis haereditaret (nisi leg. post decessum).