- F.
- Th.
- Bl.
- BJ.
- N.
[comp.
in edd. saepe
convencius (pro
convenientius), quin
immo
connondentius (!)
DokMp I
p. 219
(a. 1392)
:
prout ... monasterio ... utilius et connondentius videbit expedire.]
odpowiednio, stosownie, właściwie; apte, congruenter, ut decet.
Syn. et iuxta posita (praeter ea quae infra 45 sqq. laudantur)
constanter (
CodEp I 1,
p. 22, a. fere 1400
), iuste (
KH XLVII
p. 75, a. 1456)
, legitime (
ib.
), licite (
StPPP VII
p. 477, a. 1402)
, recte (
GŁOG. Alex. II fol. a IVb).
N. locut.
prout (iuxta quod, secundum quod
sim.)
alicui videbitur convenientius (et melius, utilius) expedire :
KodWp II
p. 34
(a. 1290)
:
hereditatem ... donamus ... in usus beneplacitos convertendam prout ... abbati ... videbitur c-ius et utilius expedire.
WiadPol
p. 34 (a. 1295)
:
omnes utilitates de eodem molendino percipiemus ... secundum quod nobis c-ius videbitur expedire.
Ita saepissime. Similiter
ArHist XII
p. 327 (a. 1344-5
): michi c-ius et honorabilius videtur esse, quod ... faciam.
KodKrak
p. 110 (a. 1395)
:
vbi ... partibus apcius et c-ius visum fuerit assignare.