- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
śpiewać zgodnym chórem na czyjąś cześć, wielbić, wysławiać kogoś; consonantibus vocibus laudes alicuius canere, aliquem summis laudibus efferre, collaudare
AH IV p. 198 (saec. XV) : coeli militia c-et dulciter, felix Ecclesia laudet communiter Dominum.
PAUL. CR. p. 152, v. 13 : cui BVMariae ... apostolicus certatim c-at ordo.
II.
1.
zgadzać się, pozostawać w zgodzie, odpowiadać;
congruere, convenire, consentaneum esse (de rebus et hominibus).
N. impers.
JAC. PAR. Tract. fol. E IIb : cui c-at componere.
Syn.
congruere (
KodMp II
p. 139, a. 1276)
, iustum esse (
ARect I
p. 700, a. 1527).
Constr.
a. sq.
dat. b. sq. in c.
abl.
c. sq.
inf.
cf.
2.
in idioma
mówić tym samym językiem; eadem lingua loqui
SSrSil XVII p. 10 (a. 1506) : Boemi, Sarmate, Lusacii ... omnes in Vandalicum idioma c-ant.