[CON-SCHOLARIS]
s.
CONSCOLARIS,
-is
m.
- B.
- BJ.
- Ha.
- N.
uczeń, student; discipulus, studens
*DyplMog p. 104 (a. 1470) : ad mittendum ad dictam universitatem Cracoviensem religiosos c-es suos (cf. *ib. p. 105, a. 1486 : ad suos ibidem studentes mittendum).