- Dc.
- H.
- Ha.
I.
propr. dotyczący sumienia, zawarty w sumieniu; qui ad conscientiam pertinet
ArHist V p. 115 (a. 1453) : ipsum Iohannem ... quantum ad forum contentiosum ... ab soluimus, quantum ad forum c-um non.Cf. supra forum conscientie .
RHist XXIII p. 157 (a. 1454) : quantum ad forum c-um parcat ei Deus ... sed quantum quo ad forum contenciosum, quod ipsum nunquam citare non deberem, hoc nunquam dixi.
PrzMog p. 37 : c-a reprehensione et remorsu.
II.
transl.
1.
sumienny, rzetelny; iustus, sanctus, diligens
a.
de hominibus
DokKujMaz p. 242 (a. 1317) : ipsi fratres tamquam religiosi et c-i nobis ... addiderunt ducentas marcas (cf. Dogiel IV p. 42).
DŁUG. Hist. III p. 381 : docti et c-i viri non possent discutere, cui esset magis obediendum.
MIECH. p 231 : spretis ... magistri Henrici ... uiri c-issimi consiliis.
b.
de rebus
CodSil X p. 218 (a. 1369) : honesti viri ... c-is astrictibus adiurati.
AKapSąd II p. 11 (a. 1415) : iuxta fassionem c-am ipsius Obyeczan.
CodEp III p. 320 (a. 1481) : iuramenta ... non c-a videntur, sed pocius scandalosa.
2.
skruszony w sumieniu, pełen skrupułów; poenitentia afflictus, animo contritus
DŁUG. Op. p. 434 : parum de singulis transgressionibus c-us.