Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONFIRMATORIUS

Gramatyka
  • Formyconfirmatorius
  • Etymologiaconfirmator
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • iur. quo aliquid confirmatur, qui confirmationem in se continet
    • 1. + litterae
    • 2. + sententia

Pełne hasło

CONFIRMATORIUS, -a, -um (confirmator)
  • B.
  • BJ.
  • Ha.
  • N.
iur. t. t. zatwierdzający, wyrażający zatwierdzenie; quo aliquid confirmatur, qui confirmationem in se continet
1. litterae sim.
MonDipl p. 138 (a. 1176) : hoc ... c-um testamentum super his omnibus (cf. KodWp I p. 41).
KodPol I p. 85 (a. 1261) : privilegium ... pape Honorii c-um nobis demonstrarunt.
Ib. II p. 269 (a. 1343) : literas apostolicas c-as concordie prelibate.
Ita saepissime saec. XII-XVI.
N. syn.
KodWp III p. 612 (a. 1388) : nostras litteras ... c-as, approbatorias et ratificatorias.
KodMaz(L) p. 193 (a. 1438) : priuilegium ... c-um et ratificatorium priuilegiorum.
Constr.
a. abs.
b. sq. gen. , cf.
c. sq. super:
CodSil X p. 155 (a. 1346) : litteris ... c-iis super eodem contractu datis.
2. sententia iudicis
*KodTyn p. 339 (a. 1453) : dominus Ioannes ... restitutoriae sententiae c-am in scriptis tulit et promulgavit.
Cf. *ib. p. 341 . Cf. CONFIRMATIVUS II CONFIRMATIONALIS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)