Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONCUPISCO

Gramatyka
  • Formyconcupisco, concupita
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -ivi, -itum -orum
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. propr. cupere, appetere, velle.
    • α. abl.
    • β.
    • a. abs.
    • b.
    • c.
    • d.
  • II. transl.+ korzyścić, rem alienam sibi arrogare velle

Pełne hasło

CONCUPISCO, -ere, -ivi, -itum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
[3. sg. ind. perf. act. concupuit:
MPH IV p. 863 (saec. XIV) : toto mentis desiderio concupuit dissolui et esse cum Christo (nisi leg. concupiuit).
3. pl. ind. perf. act. concuperunt:
Somm. II p. 73 (saec. XIII) : duces... concuperunt castrenses circumuenire dolo.
inf. perf. act. concupiscisse cf. infra 31]]
I. propr. pragnąć, pożądać; cupere, appetere, velle.
Additur
α. abl. modi, v. gr. toto mentis desiderio
β. adv. , v. gr. continuo ( AKapSąd II p. 769, a. 1511) , delectabiliter ( CodEp I 1, p. 53, a. 1422) , divine ( CodVit p. 686, a. 1424) .
Constr.
a. abs.
b. sq. acc.
c. sq. inf.
d. sq. acc. c. inf.
N. impers.
*Tom. XIV p. 705 (a. 1532) : ex utraque parte c-tum est acrius decertare.
Saepissime part. perf. concupitus, -a, -um upragniony, pożądany; exoptatus, desideratus.
Item
n. pl. pro subst. concupita,, -orum
NIC. BŁ. Serm. II p. 276 : iuvenes ... sunt faciliter c-ta persequentes et faciliter c-tis desistentes.
II. transl. e Pol. korzyścić, pragnąć przywłaszczyć sobie cudzą własność; rem alienam sibi arrogare velle
StPPP VIII p. 976 (a. 1400) : Marzecz de Mocreschka contumax ... contra Andream burgrabium Czchouiensem pro boue, quem domino suo dixit: c-e (cf. ib. infra p. 978).
AGZ XI p. 375 (a. 1451) : asserens predictum Maxim equum ipsius non c-cisse.
Cf. supra CONCUPISCIBILIS II et Słownik Staropolski s. v. korzyścić.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)