- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
- B.
- N.
łączący; coniungens, copulativus (saec. XVI)
.
Syn.
unitivus (
GŁOG. Alex. I
fol. 133a
).
Constr.
alicuius rei
sq.
a. cum :
GŁOG. Don. fol. M 7b : actum c-um predicati cum subiecto.b. adv.
GŁOG. Alex. I fol. 133a : per copulam ... intelligitur ... actus c-us ... duorum extremorum adinuicem.