1. eccl. ostatnia z tzw. godzin kanonicznych, odmawiana wieczorem; horarum canonicarum, quae dicuntur, extrema, vespere recitari solita

KodWp I p. 510 (a. 1285) : clerici dum horas dicant in prima et in c-o, Simbolum ... dicant.

StSyn III p. 22 (a. 1320) : qui prime, tercie, sexte, none et c-ii officiis interfuerint.

Ita passim.

2. czas od zachodu słońca do północy; tempus, quod inter solis occasum mediamque noctem intercedit

Lites II p. 235 (a. 1238) : exspectata parte Cruciferorum usque ad horam c-ii.

KodWp III p. 189 (a. 1361) : XXV die mensis Augusti, hora quasi c-ii.

Ita saepissime. In imagine de extremo vitae tempore

CodEp I 2, p. 269 (a. 1472) : tuae suadeo caritati, ut in hoc aetatis circiter sexaginta annorum c-o beatam expectares spem in uno beneficio, praecipue praebenda Cracoviensi.