Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COMPLETE

Gramatyka
  • Formycomplete, complite
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • omnino, prorsus, integre, penitus, funditus

Pełne hasło

COMPLETE s. COMPLITE adv.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • B.
  • BJ.
  • H.
[comp. completius: SACR. Elucid. fol. C 4a. superl. completissime: ArHist XII p. 299 (a. 1371) .]
w całości, całkowicie, zupełnie; omnino, prorsus, integre, penitus, funditus
KodPol I p. 160 (a. 1298) : penas iudicatas pro se recipere integraliter et c-e.
PommUrk V p. 154 (a. 1313) : quelibet nostrarum sororum unum leget psalterium c-e.
Syn.
integraliter ( supra 12 et saepius), integre ( ArPrawn V p. 415, a. 1389 et saepius), plenarie ( ArPrawn V p. 437, a. 1392) , totaliter ( APozn I p. 215, a. 1454) , in toto ( AKapSąd II p. 247, a. 1465).
Opp.
incomplete ( ib. I p. 399, a. 1451) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)