- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- N.
I.
1.
eccl.
t. t. pokrewieństwo duchowe zachodzące wedle prawa kościelnego pomiędzy osobą trzymającą dziecko do chrztu lub bierzmowania a rodzicami dziecka; cognatio spiritualis, quae patrino cum parentibus infantis intercedit
StSyn III p. 6 (a. 1320) : in baptismo c-as contrahitur, impediens matrimonium contrahendum (cf. StPPP IV p. 5).
KodWp II p. 397 (a. 1326) : cum per c-es, que ... a clericis extorquentur, res ecclesie inaniter diminui ... contingat (cf. AConst p. 202).Ita saepius. Additur indirecta vel emergens ( MARTIN. OP. Marg. fol. 16b ) , spiritualis ( NIC. BŁ. Tract. fol. 10a ).
Syn.
affinitas (spiritualis:
DŁUG. Hist. II
p. 64
;
ArHist V
p. 136,
a. 1458
;et saepius), cognatio spiritualis (
StSyn IV
p. 86, a. 1420
;
KomKadł
p. 119
et saepius).
Inde per abundantiam
affinitas compaternitatis (
AKap Sąd II
p. 595, a. 1470).
2.
przyjaźń i zażyłość pomiędzy rodzicami dziecka a osobą, która trzymała dziecko do chrztu (osobiście lub przez zastępcę) oraz małżonkiem tej osoby; amicitia consuetudoque, quae parentibus infantis cum patrino (qui ipse vel per procuratorem baptismalibus sacris astitit) eiusque coniuge intercedit
*KodKKr II p. 235 (a. 1399) : proles ... de nostro Bonifacij nomine binomium sumat nomen ... ad ... c-em cum ... tua et ipsius regine serenitate contrahendam salutarem.
NIC. BŁ. Tract. fol. 10a : potest etiam c-as contrahi per procuratorem quantum ad amicitiam, sed non ... ad c-is spiritualis vinculum.
II.
wejście z kimś w pokrewieństwo duchowe przez trzymanie jego dziecka do chrztu, kumostwo;
actus contrahendi cognationem spiritualem cum parentibus infantis, cui quis baptisando patrinus astitit
CIOŁ. Lib. I p. 109 (a. 1424) : nos ... ad baptismalem solempnitatem ... et ad c-is officium inuitatis.
ConcPol II p. 127 (a. 1528) : om nium ... schismaticorum ab c-e fidelium societatem prohibemus.