- F.
- Th.
- Bl. (-um),
- Dc.
- B.
- BJ. (subst.),
- A.
- H.
- N.
I.
polecany, zalecany, zachwalany; qui ab aliquo commendatur, collaudatur.
Saepius in formula
commendatum (commendatissimum) habere;
item
facere :
ArHist VI p. 144 (a. 1515) : quem magistrum ... decanus cum ... scolastico faciunt c-um.
N. constr.
a.
sq.
de :
PP II p. 56 (a. 1448) : de arte pixidaria existit c-us.b . abs. loco subst. commendatus,, -i m.
DŁUG. Hist. V p. 639 : monens, ut ... subiectum suum et c-um ... quietum esse sineret.
II.
godny polecenia, miły, piękny, przyjemny; gratus, acceptus, amabilis, amoenus.