- B.
I.
(a voce censurae)
1.
poprawiać; emendare
DŁUG. Op. p. 3 : benigniores siquidem opus nostrum habiturum autumo reprehensores ... si a te illud cognoverint c-tum.
2.
poskramiać;
coercere
DŁUG. Op. p. 53 : si lege tam humana quam divina non moveris, saltem naturae religione movearis, cuius gratia et bestias ligat et belluas c-at.
3.
eccl. obłożyć klątwą; poena ecclesiastica multare, sacris excludere
CodSil XV p. 260 (a. 1448) : cardinales, ... non poterant dictum Nicolaum ... constringere et obligare aut c-re vel inhabilitare.
DŁUG. Hist. V p. 470 : haeretico a summo pontifice deposito, privato, damnato, c-to.
Additur
anathematis censura (
DŁUG. Hist. I
p. 156
).
Cf.
CENSURA I 3.
II.
(a voce
census)
płacić tytułem czynszu;
pensionis nomine solvere
KodMp III p. 174 (a. 1364) : octo scotos de quolibet mansu tenebuntur c-re cmetones (nisi leg. censuare).