- Dc.
- A.
- BJ.
- N.
urząd i godność kanclerza książęcego (królewskiego); cancellarii principis (regis) munus dignitasque
ArPrawn V p. 62 (a. 1454) : c-um, vicecancellariatum, marschalkatum et alia officia curie nostre.
RHist LXIX p. 72 (a. 1474) : quasi ipse litteras nostras... sigillo nostro c-us ... falsificavisset.
DŁUG. LibBen III p. 104 : apud Leseonem ... c-um terrae sortitus est.