- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- N.
I.
stopa, pięta; pes vel pedis pars posterior, calx.
N. glossas Pol.
GLb p. 14 : c-us «stopa, pyąta».
N. locut. in imagine
α. calcaneo alicuius insidiari (ex
Vlg.
Gen. 3,15
KADŁUB.
p. 81
.
Cf.
DŁUG. Hist. IV
p. 642
)
.
β.
calcaneum adversus aliquem elevare
(ex
Vlg.
Ioan. 13,18)
buntować się; seditionem movere
(
KodWp I
p. 8, a. 1102).
Simili sensu (etiam c. gen. explicativo)
calcaneum (temeritatis) erigere (
KodKKr I
p. 118, a. 1286
;
CodVit
p. 915,
a. 1430)
, calcaneum rebellionis movere (
DŁUG. Hist. I
p. 517
).
γ.
calcaneo comprimere
pokonać;
vincere (
DŁUG. Hist. I
p. 458
).
Item
domare
(
ib. II
p. 48
), subicere (
CodEp I 2,
p. 182, a. 1458).
II.
dolna część pnia drzewa, odziomek;
ima pars trunci (arboris)
RachWaw p. 8 (a. 1461) : emi ... XX robora alba in c-o.