- F.
- Th.
- Bl.
- S.
rozstajne drogi, rozdroże;
locus, ubi duae viae concurrunt.
N.
glossas
Pol.
RFil XXIV p. 67 (saec. XV) : ad b-a «na rosstani».
GLb p. 13 : b-um «rostanye».Additur per abundantiam anceps ( DŁUG. Hist. III p. 579 ) , viarum ( KodWp I p. 259, a. 1251, cf. PommUrk I p. 419 ) .