Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BENEDICTUS

Gramatyka
  • Formybenedictus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I. eccl.
    • 1. laudibus celebratus, sanctus, sanctissimus (adorationis titulus, qui Deo atque Beatae Virgini Mariae tribuitur)
    • 2. consecratus
  • II. salutifer

Pełne hasło

BENEDICTUS, -a -um
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • B. (-a),
  • H.
  • N.
I. eccl. t. t.
1. błogosławiony, święty; laudibus celebratus, sanctus, sanctissimus (adorationis titulus, qui Deo atque Beatae Virgini Mariae tribuitur)
KodPol III p. 285 (a. 1363) : ob reverentiam gloriosae Sanctae Mariae ... Virginis, Matris Eius b-ae.
DŁUG. Hist. III p. 157 : bellum ... ad festum b-ae Trinitatis ... suspendens.
Ita saepius.
Item de sa
nctis
AKapSąd II p. 935 (a. 1501) : sancte ... Dorothee et ... virginum b-arum.
N. de abstr.
DŁUG. Hist. I p. 132 : quem b-um morem ... doleo ... abolitum esse.
N. glossam Pol.
GLb p. 12 : b-us «pożegnany», b-a tu «pożegnana ty», cf. Th. II 1870, 77.
2. poświęcony; consecratus
AKapSąd I p. 395 (a. 1450) : urceolus argenteus pro b-a aqua.
DŁUG. Op. p. 299 : parentes ad ... succursum beatae Kunegundis ... conversi candela b-a accensa puerum ... devovent.
II. zbawienny, skuteczny; salutifer
Tom. XII p. 157 (a. 1530) : ad omnes medicinas, vel b-issimas, multum conturbamur.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)