Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AUXILIOR

Gramatyka
  • Formyauxilior
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ari,-atus sum.
Znaczenia
  • adiuvare, auxilium ferre.
    • c.
    • II. iur. iuris auxilium offerre

Pełne hasło

AUXILIOR, -ari,-atus sum.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • BJ.
  • A. (-o)
[ act. usurpatur *Tom. IV p. 164 (a. 1517) : et vre dtiones fratribus suis ... nusquam in his impensis auxiliant.]
pomagać, nieść pomoc; adiuvare, auxilium ferre.
N. locut.
auxiliante Domino, Deo ( *KodWp I p. 9, a. 1133 ; *ib. II p. 350 , a. 1319 et saepissime). Constr. a. sq. dat. b. sq. ad: Lites II p. 388 (a. 1388) : consilio et facto a-ri ad terras dampnificandas supradictas.
c. sq. in a. abl. , cf.
II. iur. służyć jako tytuł prawny; iuris auxilium offerre APozn I p. 294 (a. 1459) : salvo ... iure et modis, que sibi dictus Lubiczsky cum nominato Andrea in dicta pariete seu muro asseverat (ed. asservat) competi et a-i.
N. locut.
res auxilians usprawiedliwienie; excusatio KsgPrzem II p. 48 (a. 1448) : Nicolaus... astitit ad iuramentum parandum contra Stanislaum ... ipso Stanislao absente; quod si idem Stąnislaus non attulerit sibi rem a-ntem, extunc ius decreuit sibi Nicolao pro lucro. Cf. AUXILIARIS sermo α AUXILIARIUS I AUXILIUM III 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)