Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AURORA

Gramatyka
  • Formyaurora
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. diei clarescentis exordium, diluculum.
  • II. plaga orientalis.

Pełne hasło

AURORA, -ae f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • A.
I. zorza poranna, świt, jutrzenka; diei clarescentis exordium, diluculum.
N. locut.
in aurora o świcie; prima luce ( MARTIN. OP. Marg. fol. 99b ; KodPol II p. 822, a. 1408 ; SSrSil VII p. 103, a. 1464 ; DŁUG. Hist. IV p. 305 ; Tom. VIII p. 166, a. 1526), ;item ad auroram ( VKyng p. 718 ) , circa auroram :
ArHist X p. 321 (a. 1503) : missa ... in a-a vernali et estivo temporibus, autumpnali vere et hyemali circa a-am cantari debet (cf. AKapSąd III p. 212, a. 1526).
N. glossas Pol.
RFil XVI p. 350 (saec. XV) : a-a «swytanye».
Ib. XXIV p. 386 (saec. XV) : «zarza» a-a.
GLb p. 11 : a-a, diluculum, «vvzorza albo swytanye».
II. meton. wschodnia strona świata; plaga orientalis.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)