Ogólne
Pełne hasło
Więcej

AURICULA

Gramatyka
  • Formyauricula, auricola
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. auris, praec. concha auris.
  • II. cardo, ansa
  • III. nat.
    • 1. + leporis Plantago media Linn.
    • 2. + gliris Serratula tinctoria Linn.

Pełne hasło

AURICULA s. AURICOLA, -ae f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
I. ucho, zwł. małżowina uszna; auris, praec. concha auris.
Explicat
GLb p. 11 : a-a tota cartilago eminens circa aures, «virschnya chrząslka».
N. locut.
auriculas alicuius lambere schlebiać komuś; aliquem adulari ( KADŁUB. p. 11 , inde MPH II p. 169, a. fere 1290 et HENRIC. p. 183 ).
N. glossam Pol.
RFil XVI p. 347 (a. 1428) : obturat a-as «zaczyska sluchy».
II. zawias, zaczep; cardo, ansa
FRANCO p. 370 : latus ... oppositum tabulae ... erit affixum duabus a-is cuidam tabule lignee.
RachWaw p. 365 (a. 1546) : a factura de novo detentum serae et a-ae similiter de novo eiusdem mrc. 3.
III. nat.
1. leporis babka kosmata, zajęcze uszki; Plantago media Linn. GLr I p. 306 .
2. gliris sarnki; Serratula tinctoria Linn. GLr I p. 336 .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)