- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
I.
stado (zwł. bydła
łub koni); animalium grex (praec. de
bobus, equis, sed etiam de
minoribus animalibus).
N.
glossas
Pol.
RFil XXIV p. 359 (saec. XV) : a-a «szkotha bydla».
ZabDziej II p. 231 (a. 1485) : de a-o alias «sthado».
Additur gen.
explicativus
equorum (
ZabDziej III
p. 588, a.
1489
;
ArPrawn I
p. 226, a.
1566)
; gregum et pecorum (
DŁUG. LibBen III
p. 439
)
; ovium, pecorum, iumentorum (
KodWp III
p. 255, a.
1364).
II.
zwierzę ze stada; de singulis bobus vel equis (praec.
pl. ). Sensu similia iumenta (
Lites II
p. 272, a.
1413)
; pecora, pecudes
(
ib.
et saepius).
N.
locut.
butirum de armento
*MPH II
p. 99
(Herbord):
butirum de a-o et lac de ovibus.