Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ARIOLUS

Gramatyka
  • Formyariolus
  • Etymologia ha-
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. futura-
    • 2. + ■ superstitioni paganae obnoxius,magus

Pełne hasło

ARIOLUS, -i m.
  • F.
et
  • Th. (ha
-),
  • S.
  • Bl. (ha
-),
  • Dc.
B. et
  • N.
(ha-)
I. wieszczek,wróżbita; futura- irum rerum praescius,occultorum et somniorum in- terprcs,vaticinator, coriiector.
Syn.
divinus ( DŁUG. Hist. I p. 111 ) , haruspex ( ib. p. 111 ) , magus ( NIC. BL. Serm. I p. 262 ) , pytho ( DŁUG. Hist. I p. 111 ; MIECH. p. 17), scitulus futurorum (ArHist X p. 213, a. 1551). ;
N. glossas Pol.
RFil XXII p. 303 (a. 1444) : a-os «wicladacze».
Ib.XXIII p. 342 (a. 1440) : ad a-os «do szenykow», qui somnia praedicunt.
2. wróżbita pogański, człowiek uprawiający zabobonne praktyki,szarlatan, guślarz; superstitioni paganae obnoxius,magus ,incantator
DŁUG. Op. p. 346 : archiepiscopus pythones ... a-os et divinos eradere non cessabat.
KomKadł p. 272 : a-i sunt, qui circa aras nefarias preces aut execrata sacrificia faciunt.
Tom. III p. 205 cujus regis fortunam ... non ex a-orum nugis, sed ex summa vite sanctimonia ... atque modestia metior
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 375 (a. 1472) : a-i «szwyathoguszlczy, kthorzy poszwyaczonimy rzeczamy albo na szwyanthemmyeszczv gvslą».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)