- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
I.
przeciwstawienie,
zaprzeczenie danego twierdzenia;
oppositio, negatio, qua, quae
dicta sunt, infirmantur
GŁOG. Alex. II fol. C 6a : de a-i determinatur in tercia parte.
II.
gramm. użycie jednego przypadku zamiast drugiego, lub jednej formy zamiast
drugiej; casuum vel formarum commutatio syntaxis regulis repugnans
GŁOG. Alex. I fol. 144b : illa figura a-is ... habet fieri, quando casus ponitur pro casu vt: omnis, qui venit ad me, non eijciam foras ([ex Vlg. Ioan. 6,37).
Id. Don. fol. 63a : in ista oratione: ‛popule meus’‛meus’ ponitur pro ‛mi’ per figuram, que dicitur a-is.Ita saepius.